yollar asfaltlar sarmaşıklar ve kitaplar hakkında..

bazen evlerde orada buraya serpiştirilmiş eski kitaplar görüyorum fotoğraflarda.. 

sadece ciltlerinin ve eskimişliklerinin güzelliği nedeniyle dekor olarak.. 

bir vazonun yanına.. bir sehpanın üzerine bir veya birkaç tanesini koyuvermişler..

ben de kitap aşkıyla yandığıma göre.. ben de koysam diyorum..

ama sahaflarda.. eskici kitapçılarda bulduklarımın çoğu o güzel o tatlı sarıdan sütlü kahveye giden.. organik maddenin zamanla tabaklanmasının getirdiği güzel renklere bürünmek yerine.. 

tozla karşıkarşıya kalmış grisi sarısından ağır basan kirloş kitaplar..

kitapla olan ilişkimiz.. toplum olarak.. her açıdan kötü.. alana okuyana saklayana bakış da zaten fuzuliye bakar gibi..bakım da veremiyoruz hayır versek nolcak.. 

çevremizde toz yağıyor heryerden tepemize.. 

huzur'u okuyorum bir yandan.. ve yunusun kitaplığını anlattıkça..

onun o münzevi okur hallerini..

içim gidiyor..
****************
karşımızda bir site var.. aramızda sadece bir tek yönlü yol genişliğinde mesafe var..
şık bir duvarı var sitenin..
üzeri sarmaşıklarla örtülü helix hedera falx hedera ve her dem yeşil yaseminler karma karışık örtmüştü bütün duvarı..
ve yere kadar sarkmıştı..
nasıl güzel bir yeşil duvardı anlataman..

ben şanslıyım iki blok arasına denk geliyor benim evin girişi mutfak penceresi.... 

ve sarmaşıklar çamlar açıklıklar görüyorum aradan.. taa karşıya kadar yeşillik..
penceremden kendi vahama bakıyorum sanki..
derken bir kaç yıl önce.. çb.. bu sarmaşıklar park ederken arabaların cilasını çiziyor onları biraz buda demiş yardımcıya ..

o da almış eline makası.. tam yetimhane traşı yapmış.. nereyi..
elbette benim görüş alanımı..

alttaki duvar şık güzel bir duvar ama neticede duvar..
bir de.. yerlere kadar sarmaşıklar geliyor bizim görüş alanımızda..
kısalıyor densiz bir boya..
sonra yine yerlerde devam ediyor.
kudurdum ben tabii..

ben kudurunca kötü olurum..
hiç unutmam her fırsatta söylenirim..
her gözüm değdiğinde..
her hatalı bir şey olduğunda..
kindarımdır domuz gibiyimdir..
azımdır ama özümdür..

her yerden metre metre sarmaşıklar küstü müdür nedir..

asla bir daha uzamadılar ..

bu yıl..
site yönetimi sanırım bir bahçe düzenleme yapmaya karar verdi..
ve sarmaşıkları kökten yok etti..
artık yerlere değmiyor..bırak onu tamamen duvar..
gerçi bu ortadan makas kaçmış traşlı halinden daha az sinirimi bozuyor..
ama bu değil de..
eve geldim..
yardımcı ki artık adını biliyorsunuz..
aynur..
açtı kapıyı ve..
ne güzel oldu gördünüz mü dedi....

ne güzel olmuşş.....

************

asfalt çalışması yapıldı bu yaz bizim tek yön sokakta ve sitede..
arabalarınızı kaldırın demişler..
koymayın..
koymadık..
ama iki tanesi..
park halinde idi..
sahipleri sanırım istanbul dışında kimbilir belki yazlıklarındalar..
bir cereve cip bir de minik bişi..
yol kazındı.. 20 30 santim..
arabalar duruyor.. havada kaldılar..

asfaltlanma aşamasına geldiğinde merak ettim nasıl yapacaklarını..
akşam eve geldim..
o arabaların altını olduğu gibi bırakıp yakın çevrelerinden itibaren asfaltlamışlar. 

şimdi arabalar çukurda duruyor..
yani bir ekip çağırılır.. arabalar çekilir filan değil mi.. karayollarıyla ya da belediyeyle trafik polisleri küsmüş mü.. sarmaşıklar gibi..
bunun karı var kışı var..
kabaracak..
yok..
öyle bırakmışlar..
**************

şimdi bu tip yazılar aslında atalete uymaz..
kadın yazsın.. iz bırakanları.. bırakılan güzel izleri yazsın atalet.. onları sever..

ama bunları alt alta konunca..
ben kocaman bir fikir edinebiliyorum toplumumun yapısı hakkında..
boşuna beklenti geliştirmiyorum..
böylce önüme çıkan iyi ve doğru ve güzel şeyler bana sürpriz oluyor..
ve bugünlerde böyle sürprizlere gereksinim var.. hepimizin olduğu gibi..

bu da burda dursun dedim....