..

düzeldim sonunda..
dün öğleden sonra yatmadım da uzandım..
acık dikey pozisyona geçmeyi hatırlasın vücut diye..
yazı yok ama bisürü şey var..

*kedili yaşama alıştım.. sürekli paçandaki danteli.. şalındaki püskülü aşağı çeken bi ağırlıkla yaşamak.. ve hareket etmeden önce durup.. ayağının.. göğsünün elinin altında yumuşak sıcak ve tek gözünü açmış sana bakan bişey var mı diye bakman demekmiş..
hastanede nasıl yürüyeceğim... ya da yeni hareket ve yürüme tarzım için ne düşünecekler..
*uyur uyanıkken bişi izledim ne olduğunu bilmiyorum..
kadınların burkalı olduğu bir memlekette bir yol filmi mi.. dizi mi..
ama bir cümle beynime takıldı..
"ümit.. gelecek fikrimizin olması için vardır..
susayana su bulma.. acıkana yemek bulma.. yalnızlık hissedene sevgi bulma ümidi hayatta kalma gücü verir.."
ümitin tanımı doğru da.. pek neşeli değil..
*erkekler şefkatsiz.. genel olarak..rasyonellikleri sağlıksız insana iyi gelmiyor..
*sitem.. ailesel mi genetik mi?? gen mi mem mi??
*sözcük müzesi.. kurulsa.. içinde hangi sözcükler teşhir edilmeli ...
*"sık sık ve çok gülmek.. akılı insanların saygısını kazanmak..çocukların da sevgisini..dürüst eleştirmenlerin beğenisini kazanmak..sahte dostların ihanetine katlanmak... güzelliğin tadını çıkarmak.. diğerlerindeki güzel şeyleri bulmak.. dünyayı bulduğunda daha iyi bir yer olarak terk etmek..sağlıklı bir çocukla ya da bir bahçe tarhıyla..sen yaşadığın için bir tek başka canlının daha rahat nefes aldığını bilmek..
işte buna başarılı yaşam derim...
demiş....ralf valdo emırsın