işte bazenistemediğimşeyler yapıyorum..

benim yaşantım bu öyküler.. onların içinde yaşıyorum diye herkesin bunlara alışık olacağını sanıyorum..
elbet doğru sağlıklı olduğun hergün.. yapabileceklerin ve  başarabileceklerin için bir adamadır.. ve tadını çıkarmak gerekir..
elbet doğru küçük sıkıntılardan vızıldanmak sıkıcı ve bezdirici bir davranış biçimidir..
ve yine elbet doğru.. hiç bir tek insaoğlu veya kızının etrafında dönmez dünya..
ama sağlık öykünün ardındaki bişeylerin altını morlu pembeli fosforlu kalemle çizmek istedim ben..
aslında dünkü yazıda.. bir kez kırmızı elbiseli kadın için kapışmıştık.. o yüzden yumuşak anlatmaya çalışacağım..
bu kez..
                                                *
büyük ve başarılabilmesi mümkün görünmeyen kavgaların içindeyken.. bazen küçük sorunları halledebilmek çözebiliyor olmak.. moral verir.. büyük kavgaya devam cesareti verir.. demek istedim..
                                                *
bazen senin ve yakınlarının kaygısı aynıdır.. korkusu endişesi..
ama insan hiç kimseye kendi düşüncesini tam olarak aktaramaz..
sonuç.. sen ne zaman diye kollarken.. onlar acaba diye bekler..
***
şimdi grup olarak “eh be atalet.. bu dediklerin dışında her şey çıkıyodu anlattıklarından” diye kızabilirsiniz.. haklısınız..
bi de düşünün ben konuşup anlatırken de böyleyim..
hayır bi de güya kısa öykü kursu gördüm.. ders aldım di mi..
bu kurslu halim..
işte ondan daha çok bekler beni.. kitapçı rafları..
zor bu anlatma işleri benimle..
kedinin sakladığı gibi.. örtüp saklıyorum..
bak bu da aslında bi analizlik konu..
niye acaba demek istediğimi diyememek var serde..
bi de..
dün aslında başka birşey anlatacaktım.. kimbilir.. belki gelip bi ara bugün anlatıveririm..