boşyuvasendromu..

bir yol seçmek demek diğer yolları deneme fırsatını kaçırmak demekti.. brida/koelho

diye bişey var..
evde otur.. çocuklarını büyüt.. evden gitsinler.. yuvadan uçsunlar.. kal o bir vakitler dolup taşan..işi bitmeyen evde bir ya da iki başına.. gir depresyona..
özetle bu işte..
iki kez kulaklarını çınlattım bu sendromun.. bu yıl içinde.. yıl derken.. işte şimdiki günle bundan bir yıl önceki aynı gün arasında geçen süreyi kastediyorum .. yoksa ikibinon yılını değil..
biri çekirdeğin doğum gününde..yazdı..eve geldim çb yok.. şaşırılacak bişey de yok.. ama 20lik de yok.. ve hatta doğumgünü çocuğu da yok.. neymiş .. benim bi arkadaşım hediye almak için onu alıp gitmiş.. daha gelmemişler.. ve akşamın körüne kadar da gelmediler.. ya da bana öyle gelen bir saate kadar.. hediyem elimde.. pasta buzdolabında .. ben zaten inişte olduğumdan yatıp uyumakta buldum çareyi..
son olarak da.. 20liğin doğum gününde.. evet çaktırmadan mahlası değişti bizimkinin.. eve geldim kendisi uyuyor hazretin ..çekirdek uyuyor.. çb yok..
yine benzer bi durumda hissettim bir kısa şaşkın zaman dilimi için..
bi de.. kuş yuvaları var.. kuş kulübesi de denebilir.. hani insan yapımı ahşap barınaklardan söz ediyorum..
ben çok severim onları.. şekil olarak.. bahçeye ellerimle minimalist dekorlar yapmştım zamanında.. 20lik daha dokuzlukken bana bir annneler gününde bir kuş yuvası almıştı da nasıl sevinmiştim.. sonra.. bir de eski evimin mutfağında.. ki herşey o zaman başlamış..  kocaman abede usulu kırsal baskı sanat resim  vardı.. üstünde çok sayıda boyalı ahşap kuş yuvaları olan.. ve altında.. bir evi yuva yapan içinde ağırlanan dostlardır gibi bişeyler yazıyordu..
bi de kafesler var bildiiğiniz.. takıntılarım arasında.. hatta eskicilerden orijinal şekilli kafes aramışlığım da var.. dekor yapıcam diye.. ama eskici kendini antikacı sandığından alamamışlığım.. onun yerine elimdeki iki taneyi oraya buraya gezdirmişliğim var..
ha bi de canıtın var.. tüyler var.. kafama atılan.. elime konan..
yazı kalemleri tüyleri var.. çok sevdiğim..
kuyumcuyu delirttiğim ille de martı siluetli kolye isterim krizlerim var..
benim aslında uçasım var.. =)
ee o zaman ne oluyo bu boş yuva sendromu durumu.. kendim kafesten uçmuş.. yuvaya arada uğrar hale gelmişken..
ne bileyim…
nerden geldi aklıma.. zincirleme reaksiyon..
şu fotoğrafı gördüm bugün.. çok şeker.. de şekeri kim istiyor??..ama benim elişi yapasım geldi .. fena halde..dedim.. e sonra..“rakı.. balık.. ayvalık” var=).. dün akşamın sürprizi.. armağanım gelmiş meğer.. nasıl iyi geldi.. ..özünde rakı hakkında bilgiler.. ve ayvalığa özgü meze tarifleri olan kitabın verilirken..“meze yap da yiyelim demek değil tabii bu.. sadece görünce seni düşünmemden” denilmesi.. rakı.. hayatıma yeni giren bişey.. yıllarca dur dur.. sonra ehlikeyifsiz içmem ama susuz içerim deyip.. akşamcı ol tüm yaz.. ilk rakı yazım..
ayvalık.. saimehanımın memleketi olup.. ilk yalnız “yol” um..
yalnız derken..
yalnız işte çekirdek bi de ben.. bi de dost..
ayvalıkta rakı balık.. ayvalıkta ev seçme.. eski rum evlerine hayran olma.. fevzipaşa mahallesine aşık olma.. ayvalıkta ev arayan bir başkası.. alternatif kaçış alanı ayvalık.. deyip gülmem..  ilk uçuş girişimi ayvalık..
bi de evde koca duvar aynasının.. kaldırılması.. koca boş alana yardımcının inek kuyruğu ve kelebek misali tavanarasından bula bula o eski mutfaktaki kuş yuvalı resmi asması.. çekirdeğin odasına her gidişimde yuvalara bakıp sırıtmam..
evden firar.. mutfaktan firar. meze yapmama..üç yıl önce hediye gelen yemek örtüsü  .. “sana eve gir de yemek yap demek istemiyorum” demişti o armağanı veren  de.. ama ben evimde kalabalık yemek partileri düzenlemekten insanları italyanlar .. türkler bi de.. isabel allendenin romanlarından birindeki kadınlar gibi lezzete doyurmayı çok severim..
sofra aksesuarları alır kadeh koleksiyonları yapar.. temalı mönüler ve sofralar hazırlar ve bunu çok severim..
bu yaz.. armut ağacımın altında.. rakı balık ev yapımı meze olur mu ki düşüncesi..
boş …
yuva…
sendromu….
bu kadar..