...

tuhaf bir hafta idi.. geçen hafta benim için..
herkes farkında son zamanlarda sıkıntım var..
sıkıntı benim değil elbet kaynağı başkası
sıkıntısı bana kaldı..
ama daraldım..
tam doluya koydum almadı..
boşa koydum dolmadı durumu..

sıkıntımı bir kaç akîl kişi ile konuştum..
akıl almak değildi de ..
anlayacağına inandığım kişilerle paylaşıp yükümü hafifletmekti derdim..
ama geçici oluyordu bunun etkisi..

derken en olmadık şekilde geldi berraklaşma..
cuma akşamı yemekteydim.. eskiiiii tanıdıklarımla..
dost ya da arkadaş diyemiyorum..
arada bir araya gelebildiğim kişiler diyebilirim sadece onlar için..
tanıdıklar..

benimle hiç ilgisi olmayan konulardı konuşulanlar..

biz çok gençken beraberdik iş yerinde..
o zaman da ayrı ayrı idik..
kişiliklerimizle..

aradan geçen yıllarda herkes kendi karakterine göre yollar çizdi..
bir şekilde.. bir nedenle hadi toplanalım dedik..
gecenin bir noktasında çok önemli birşeyi farkettim..

anlattıkları şeyler..
yaşadıkları..
dilekleri..
övündükleri..
başarı olarak gördükleri..
kırıklıkları..
sorunla baş etmeleri..
eğlenceleri..
o kadar farklı idi ki.. benden.....

çoğunu dinlerken..
yzümde kibar bir gülümseme ile..
içimden "hiç işim olmaz" cümlesi geçip durdu alt yazı gibi ...
onlar aslında toplumun geri kalanı gibi..
çan eğrisinin yoğunlaştığı alanın bireyleri..
ben hiç bir zaman o alanın insanı olmadım ki..
hep kenara dökülmüş üç beş kişiden biri idim..
o kenardaki üç beş kişinin beklenen kalıplaşmış davranış özellikleri yoktur ki..

e o zaman ben neden kendimden beklenti geliştirdim..

ve bir başkasından..

hem de uzun vadede..

ve geleceğe dönük...

olayın tanımı hatalı imiş bi kere baştan..
utanmadan o tanımı ben yapmışım bi de..
e o zaman ben ne demeye sıkmışım kendimi..
neden çan eğrisindeki kalabalığın arasına yerleştirmeye çalışmışım kendimi..

bilmiyorum..

bunu da sorgulamak bana yabancı..
çünki de ondan.. derdi bebecikken yeğenim..
işte doğru cevap..

anlatılanları dinlerken o gece..
farklı varoluş biçimlerini dinlerken kişilerin..
birden .. farkettim.. bunu..

sonuç beklemeyin..
yok bi sonucu..

akşam o... aradı ..
gel bira içicez.. sen de katıl dedi..
gittim.. içtim biramı miss..
gittim eve..

kendinden esirgemeyeciksin..
dört/dört beklemeyeceksin..
yok çünkü..

bu da bugün meylde geldi...
Hayat kısa
Kuralları Yık
hemen affet
tutkuyla öp,
dürüst sev
içten gül
Ve gülümsemeyi asla bırakma…

hayatın ne kadar tuhaf olduğu önemli değil
hayat her zaman katılmayı beklediğimiz bir parti değil
Ama burada bulunduğumuz sürece gülümsemeli ve, şükretmeliyiz…
sonunu tadını çıkarmalıyız olarak değiştirebilirim ben..
********
bizi kendimize en iyi hatırlatan.. getiren .. düzelten şey..
yabancı bulduklarımız mı ?? acaba..

ruhuma en kardeş olanlar.. bu etkiyi yapamadığına göre..
********