..

sarı gül..
bir dönemin bitişi oluyor..
hala saime hanıma hiç birşey söylemeyen küs ağabey..
denkleri döşekleri valizi ve saime hanımı..
topluyor..
ve doğru izmire geliyorlar..

izmir.. cumhuriyet kız meslek lisesine..
taş binaya geliyorlar..
merdivenlerle kapısına çıkılan bir okul..
eski bir bina..
tarihi anlamında..
kapısında roz ponponlar varmış..
pembe..
en sevdiği çiçeklerdendir saime hanımın..
sarı ise..
neffffret ederim sarıdan.. dedirtecek kadar..
sevmediği bir renk..
önüne atılan ve hayatını değiştiren gülün etkisi var mıdır bilemem
....

müdire hanımın odasında ilk defa anlıyor ki saime hanım..
manastır niyetine yatılı okula kapatılmak üzere..
hafta sonları da evci çıkılamayan..
leyli.. öğrenci olarak..

son olarak bavulu elinde .. bakışıyorlar..
hala konuşmayan abisi ile..
merdivenlerden yatakhaneye tırmanıyor okul müdür muavinin peşinden...
bir kaç yıl kalacak olduğu okula ilk gelişi bu..
yatağının hemen yanındaki yatakta müdür muavinin küçük kardeşi melahat kalmakta..

saime hanım sonrasında..
nadiren ziyarete gelen abilerinden
ve okuldaki öğretmenlerden başkasını görmeden okuyor..
ve ikinci dünya savaşı patlıyor o arada..

nadiren ziyaret dedim ya..
abiler ise farklı bişeyler peşinde..
en büyük öğretmenlik yapıp da..
bir sonraki liseyi bitirince..
bu sefer onu öğretmenliğe başlatıyorlar..
büyük olan..
ankaraya hukuk fakültesine gidiyor..

biri erzurum da..öğretmen.. diğeri ankarada öğrenci..
saime hanım tamamen izmirli..

savaş yılları dedim ya..
abiler.. ya biz de savaşa girersek diye tedirgin oluyorlar..
kardeşimize ne olur ??
en iyisi onu da hemşire yapalım..
biz askere gidersek o da askeri hemşire olur diyorlar..
saime hanım bir yaz.. erzurumda kurs görüyor..
ben diplomalı hemşireyim derdi..=P
ve gayet başarılı idi..
onun bildiği fransızca hastalık isimlerini ben öğrenemedim gerçi..
fakültede.. ama..
iyiydi diyorsam..
iyiydi işte =P..

savaş yıllarında..
okulun kapıları arkasında pek bişey değişmemiş..
bir tek yemek anısı vardı..
bir gün tayın gelmemiş okula..
o yüzden akşam yemeği vermeden göndermişler yatağa..
hepsi yatakta kafalarına yorganı çekmiş ağlaşırken..
birden kampana* çalmış..

ekmek gelmiş..
kızlar yemekhaneye..
gecelikleriyle koşuşmuşlar..
bir kuru ekmeğin kıymetini o zamandan bilirdi..
o ekmeğin yokluğunda ancak anlaşılır açlık nedir derdi..

sonunda lise bitirme sınavı oluyor..
abileri saimenin bu sefer de yüksek okula gidip öğretmen olmasına karar veriyorlar..
okumayacağım yahu..
ev istiyorum.. evlendirin beni.. diye tepine tepine..
sınava giriyor..
kazanıyor..
bir saime.. bir de.. müdür muavinin kız kardeşi melahat..
gidiyorlar ankaraya kız meslek yüksek öğretmen okuluna..
orada da lütfiyeyi buluyorlar üçüncü olarak..
sacayağı kuruyorlar..

ankara da iyi bir öğretmen kadrosu var..
Ankara Kız Teknik Yüksek Öğretmen Okulu 1934 de açılmış yepyeni bir okul..
cumhuriyetin ilk öğretmen hanımları..
nazife cemgil..
bahriye hanım..

saime hanım nakış ve iç giyim hocası olacak da..
(anladınız mı ataletin iç çamaşırı kültürü nereden geliyor..=P
uzman elinden yetiştirildim ben)
fransızca.. giyim kuşam tarihi.. sosyoloji..pedagoji..
okutup duruyorlar..
hatta okul gezisi olarak..
operaya götürülüyorlar..
tiyatrolara.. galalara..

topyekun medenileşiyor ulus..
yol eğitim yolu..
nakış hocası da olsa farketmez..
dünya vatandaşı olacak..
atanın eğitim neferi olacak.. kızlar yetişiyor..

sinanın ölümünü duyduğunda.. ne yanmıştı.. annem..
doğumunu bilirim.. diye..


*****************
kampana.. okul zili yerine çalınan çan..
*****************
durum.. valla giderek keyif almaya başladım..
lamba da.. hala kırıksa da..
onun öyküsü en sonda..en sonda ..