burda zaman yok........

önce istenen resimleri verelim di mi..
elde sadece.. sırrı beyin bir bastonuyla ayakta bir de cüppesiyle masasında resmi mevcut..


bu da saime hanım..
ankara yıllarında..
yandaki omuz.. abilerinden birininmiş..
üçlü grup resmi imiş..
ama ..
sonradan nedense.. tek portreye çevrilmiş..
ben grup resmi hiç görmedim..
**************

bizim hanım bi kez.. hafta sonu okuldan çıkıp..
habersiz abisine gidiyor..
bekar evine.. abisi bir saat sonra geri getiriyor onu..
evde başka bekar arkadaşları da var diye..

bizim ev bilmez..
lüksü bebekliğinden sonra görmemiş..
saime hanımın bir lüksü var bu arada..
ekmeğin bile iyisi yok ama hanım ille de seylan çayı içecek..
ya da içmeyecek..
ona çay alınıyor bir minik paket.. kendi demliyor okulda çayını..
ölene kadar sürdürdü bu lüksünü..
hiç bir yerde çay içmezdi..evinden başka..
ince belli.. ince camdan .. dar ağızlı küçük çay bardağı.. incecik bir çay kaşığı..
çayı sıcak olacak.. çabuk soğutmayacak tüm önlemleri alırdı..
altın kaplı benim ağzım derdi..
ve 2 lüksüm var benim derdi bi de..
çayım ve çocuklarım..

karıştırmayalım ama sırayı..
daha henüz çıtır genç kız saime hanımdayız..



hafta sonları abi gidiyor.. saimeyi alıyor..
çarşı pazar geziyorlar alınacak bişey varsa alıyorlar..
çayı bitiyse seylan çayını da alıyorlar..
abi ödüyor.. paketleri taşıyor..
biryerlerde oturup sohbet ediyorlar..
sinemaya gidiyorlar bazen..

getirip saimeyi okula geri bırakıyor..

derdi ki.. abimi anlayamazdım hiç..
kaldırımdan yürürken.. hadi.. gel.. karşıya geçelim dermiş..
tam geçeriz yürüyoruz gene..
hadi gel karşıya geçelim..

ya abi noluyor bize.. bi o yana bi öte yana.. demiş sonunda..
napayım bakıyorum karşıdan fakülteden arkadaşım geliyor..
şimdi rastlaşsak.. tanıştırmak zorunda kalacağım seni..
sonra da al başına belayı..
ben de karşıya geçiyorum demiş..

ama engel olamamış gene de.. bir gün bir tıp fakültesi öğrencisi ile karşılaşmışlar..
selamlaşıp.. bir yerlerde beraber limonata içmişler..
bizim meslektaş susamış mıdır.. artık saime hanımdan dolayı ağzı dili mi kurumuştur bilinmez..
ilk bardağı bir dikişte içip bitirip.. diğerini istiyor..

sonradan abisi baskıdan mecbur kalıp..
nasıl buldun arkadaşımı..
o seni pek beğenmiş..
tanımak istiyor.. ciddi akıllı çocuktur ..
düşünür müsün demesiyle..
yok diyor saime hanım çok kaba.. görgüsüz..
nerden anladın diyor abisi..
e bardağı hemen kafasına dikti.. olur mu hiçç
ııh olmaz hayatta..
=P

ah akılsız başım derdi..
zarif diye bu adamla evlendim sonra..
=P
çok sofralarda aç kaldım..*

o zamanlar abileri kadar devlet de başında bekliyor.. kız öğrencilerin..
bir gün eteklerini belden kıvırıp.. da çarşıya firar ediyorlar..
ankarada..
bir bakıyorlar arkalarında hasan ali..
kendilerini bir bonmarşeye atıyor ve etekleri aşağı çekiştiriyorlar..
yeterince oyalanıp gitmiştir nasılsa diye..
çıkınca kapıda buluyorlar bakanı..
bastonuna dayanmış.. parmak sallıyor kızlara =P...
sonra mı..
kızlar başları yerde.. önde..
hasan ali peşlerinde..
okula dönüyorlar mecbur..=P

daha sonraları öğretmen olarak da karşılaşacaktır hasan ali ile..
kahraman bir türk kızı diyecektir.. saime hanımın gıyabında eğitim bakanı..
çapkın adamdı.. derdi..
gülümseyerek..

başbakanın .. ve cumhurbaşkanının eşlerinin iç çamaşırları ..
onların atölyesinde dikiliyor..
bir milletvekilinin eşinin iç çamaşırı..
ölçü olsun..
diye okula gönderiliyor da..
yıkanmadan geliyor.. =P.. tutmak istemedikleri için..
azıcık da abartarak tüm öğrenciler gibi..
cetvelle askısından kaldırıp..
öyle bayrak gibi elden ele geçirirlerken kadının provaya gelişini..
ve nasıl kıkırdadıklarını anlatırdı..
ben onların kirli çamaşırlarını bilirim derdi..
=)

bildiği tek ev yatakhaneler..
oradaki yatağı ve dolabı da tek özel alanı..
onlar konusunda çok titiz davrandı ömür boyu..
kimse onun yatağına oturamaz.. dolabını karıştıramaz.. dı..

nerden bulduysa..
bir sepya kartpostal koymuş dolap kapağının içine..
bir yeşil alan bir çit.. üzerinde iki çocuk..
sarışın çocuklar..
birine pınar.. diğerine çınar diye isim koymuş..
benim çocuklarım diyor..
bir yandan da mutaassıp.. tutucu yani..
arkadaşları kızıyor..
hem kendi çocuklarının bile resmini koy.. hem bizi kısıtla erkek arkadaş konusunda diye..=)

yıllarca kıskandım o çocukları ben..
resim dururdu.. albümünde..
sonra onların sanal biz olduklarını anlayınca rahat ettim =P

saime hanımın bir kadınsı öyküsü o devirden..
geceleri saçlarını kağıtlarla sararlarmış..
simon dedikleri bir saç modeli..
(simone sinyoreden ilham olsa gerek)..
bir de.. vag derlerdi.. o da rita heyvort modeli..=P..
dalgalı saçlar olsun diye.. ama yasakmış..
gece yatakhane kontrolü olurmuş bazen.. derdi ki..
yatakhaneyi bir hışırtıdır kaplardı..
ipek böceği yatağı gibi..
herkes acele saçındaki kağıdı çıkarmaya çalışırdı =)..

sonraları kısa saçlar moda olmuş..
o da kestirmiş.. elbet..
bir de kendi küstahlığını..anlatırdı..
saçlarını kestirdiği o hafta sonu..
okula gelmiş..
öğretmen..
çok mu güzel oldun sanıyorsun..
maymuna benzemişsin demiş.. ona..
saime hanım..
kalkmış..
sınıfta provalarda kullanılan boy aynasının önüne gitmiş..
bir sağdan bir soldan bakmış kendine..
dönüp..
şu halimle bile sizden daha güzelim demiş öğretmene..

nasıl yaptın dediğimde..
o da öğretmenliğini bilecekti..
böyle şahsi hakaret edemezdi.. öğretmenim diye..
ama olgun davrandı..
beni disiplin kuruluna verebilirdi.. vermedi.. diye eklerdi..
kadın heryerde kadın işte..

böyle zigzaglayarak geçiyor yıllar.. bitiyor.. okullar ..

bitirme sınavında..
ülkede malzeme kısıtlı.. hala savaş dönemi ipek neyse de..
altın ve sim hak getire..
saime hanım..
bir öğretmeninin en sevgilisi..
bitirme sınavında..
bir motifi belli sayıda..
verilen ölçülerde..
eksiksiz tamamlamaları gerek..
saime hanıma..
bir sap altın iplik veriyor..
o da simi kenara koyuyor.. motifi bitirip de..
simi kullanmak üzere..
ama tam kullnacak..
arıyor tarıyor..
sim yok..
masaların altına.. sağa sola..
sim yok..
bir bakıyor yanında oturup nakışını işleyen öğrenci almış da işlemiş o simi..
inanamıyor..
nasıl kullanırsın diyor BENİMdi.. bana vermişti.. hoca..
kız da cevap vermiş..
neden sana verdi..
neden senin benden daha yüksek not almana izin vereyim..???...
her zaman bunu anlatırdı..
o hiç evi olmamış..
hiç birşeysi olmamış bir kadın olarak..
isyan ettiği tek şey buydu..
yıllarca sınıf arkadaşımdı.. yatakhane arkadaşımdı..
ama son anda BENİM simimi almakta beis görmedi..
benim daha başarılı olmamdan korktu..
dikkatli olun ilişkilerinizde derdi..


gider gider gelirken saime hanımın okuluna..
sacayağı arkadaşlar ile tanışmayı ihmal etmiyorlar ama abiler..

büyük olan..
ta orta okuldan beri arkadaşı olana.. aşık oluyor..
saime hanım rasyonel bir kadın..
abi yapamazsınız diyor..
sen yaşamayı seviyorsun değişik ve huysuz bi adamsın..
o kapalı kapanık bi kız..
mutsuz edersin arkadaşımı..
peki diyor abi..
ama meğer mektuplaşmaya başlamış o hanımla gizliden..
bu arada abi.. evde gramafondan fransızca öğreniyor bi hışım..
kafasına koymuş..
isviçreye gidecek..
hukuk doktorası yapacak..
diğeri..
fakültede okurken..

abimin altı ayda taş plaktan öğrendiği dil..
diye küçümserdi..
benim 8 yıllık okulda aldığım kırık notları duyunca..
ve ben ama anne çok zordu sınav diye ağlaştıkça.. =P..

ve isviçreye gidiyor abi..
ama son vuruşu da yapıp.. arkadaşla mektuplaşmayı sürdürüyor ve 1945 de..
savaş sonrası gelip..
melahat hanımı.. eş olarak alıp.. geri gidiyor.. isviçreye..

saime hanım bu arada..
öğretmen oluyor.. 1944-45.. diploma tarihi..
arkadaşının aksine..
o öğretmenliğe başlıyor..
abisi saimeyi ayakta dursun.. hayatta kalsın diye donanımlı yetiştiriyor da....
kendisi bir gün bile çalıştırmıyor aynı okul mezunu öğretmen diplomalı..
analı babalı kardeşli teyzeli.. karısını..

ankara beşinci noteri oluyor bizim büyük dayı..
/onun öyküsü ayrı bir tarz kazanıyor sonra../
ortanca dayıyı.. edebiyat fakültesine kaydettiriyor..

saime hanım.. izmire.. tesadüf bu ya..
gene kendi okuduğu okula öğretmen olarak atanıyor..
sene 1945-46 da ilk öğretmenlik yılına başlıyor..
***********************
azimli insanlar.. değil mi aile..=P
adil de.. sırayla her biri yüksek okulları bitirdiler..
ufak kardeşe ne oldu derseniz o hep kim çalışan ise onun yanında yaşayıp zamanı geldiğinde o da iktisat fakültesini bitirdi..
ama saime ile en yakın zamanları orta okulda sınıf arkadaşı oldukları zamandı..
yaz tatillerinde bir büyük abinin evinde denk gelirlerdi birbirlerine..

sonrasında .. egede.. bir bankada müdür oldu ve evlendi..
4 çocuğu oldu.. biri tekne kazıntısı..
manevi açlığını doyuracak kadar.. kalabalık yaptı ailesini..

huysuz ve kocasını kendine isteyen bir kadındı karısı..
saygıda kusur etmediyse de.. sevgisi yeterli değildi..
o yüzden pek az görüştüler.. saimesi ile..
yaşamının tümünü orada geçirdi.. aynı bankadan emekli oldu..
emekliliğinden sonra izmirde yaşamaya başladı..

büyük kızı aynı halasına benzerdi..
saimeye..
onu 17sinde liseden alıp..
bir subayla evlendirdi..
fazla güzel diye..
annemin nasıl delirdiğini hatırlıyorum..
küçüktüm daha..

acaba saime okusun diye abilerinin fazla yırtınmasına mı tepki..
yoksa.. benim kızım analı babalı.. okumasa da olur diye mi???..
ama iki kızı da.. liseyi yarıda bıraktılar..
oğulları da..
mutlu ve keyifli kişiler ama..
günümüz anlamında başarılı.. titre kadroya değer veren kişiler değiller..
hatta biri boğaziçi üniversiteli amma.. işi gücü terkedip.. bodruma yerleşti =P..
6 ay kadar oldu küçük dayıyı da.. kaybedeli..
************************
*aç kalma mecazi.. çok rafine adam ..
babam.. o kadar güzel yemek yerdi ki..
bazı şeyleri.. örneğin şeftaliyi..
annem çatal bıçağı onun kadar iyi kullanamayacağım diye..
yememeyi seçermiş =P..

geçenlerde.. mine kırıkkanatın bir yazısında anlatılan bir kadın vardı..

ve kadının onlara kadın olmanın bir başka şeklini gösterdiğini.. ufuklarını açtığını yazmıştı.. arada bir ayrıntı vardı..
oğluna şeftali soyuşunu anlatıyordu bu hanımın..
babamı andım o satırlarda.. =)..
**************
ankaralılar..
bu okulun binası..
neresidir ben çok merak ettim..
bir resim isterim.. biline..
**************
alperimmmm teşekkürler burdan da katkıya..
okul şu anda..
gazi üziversitesi.. meslek eğitim

fakültesi.. imiş..

ve beklenen resim de geldi..
ve teşekkürler de gene alperime gittiiiiiii kocaman atalet öpücükleri ileeeeeeeee...