24 Şubat 2014 Pazartesi

saime hanım.. ve diğerleri.. canıtın kanat versen ya az.. sarkaçlaşmama engel olacak kadar...


ne zordu o günler..
ne zordu..
bir telefonla içimin daralıverdiği..

zor sanıyormuşum ya da..

şimdi kendilerini kendilerine emanet ettikten sonra..
ne zormuş bu günler ne zor..
zor sanıyoru ya da..

hep emanet onlar dedikten sonra..
hep onların dışavurumuna saygı duymama rağmen..
ne çok sallanırmış sarkaç..
ne zormuş ..
içimize konulan sıradan başarı kavramlarını silip atmaya çalışmak..
bir pijama insanı foucault'dar sallarmış..

eskiden basit insanlar gibi eğlenebilmek istiyorum bazen derdim..
şimdi geleneksel insanlar kadar  gibi övünebilmek diyor yüreğim..
bazen arada nadiren olsun .. ne kadar ferahtatıcı olur... 
diyorum..

kendine not..
saime hanıma..
anne benim üzerime kurma mutluluğunu kendi mutluluğunu kendin yarat dediğini unutma..
anne beni kalıplama ben senin kalının şeklini alamam benim şeklim gayet kendime özel ve memnunum..
 bunu beğenmeye gayret et.. dediğini unutma..

kendine not 2..
cümlelerin başına hep.. herzaman asla hiçbirzaman koyma..

ataletliğini bil anı yaşa.. 

kendine not.. 3..
kendi yapacakların listesine eğil artık.. eğil şuna...

Image Hosted by ImageShack.us

2 yorum :

Yazgüneşi dedi ki...

fena sarstı bu sarkaç beni...
serde analık olunca...

lale dedi ki...

Bir gün,Nazlı bana;-benim yerime hayaller kurma anneiben çok normal bir hayatım olsun istiyorum demişti. Dank etti kafama o zaman,nasıl uçmuştum kimbilir:))
Kendi haline bırakınca çok daha güzel oldu her şey ve dünya...

Follow my blog with Bloglovin