yazı dizisi olmayacak bu anladım.. meğer benim kendi anımı anlatasım vaemış..
bir de..
şu diyaloğu anımsatıyotum..
kızına dünyanın en küçük ülkesi neresi diye soruyordu hani çinliköylü kadın..
vatikan cevabını alınca..
bana ordan bir gül ağacı tesbih al diyordu..
tesbihe mi ihtiyacın var diye cevaplıyordu kızı..
hayır vatikandan gül ağacı tesbih istiyorum diyordu..
neden deyince kızı..
çünkü sen gidebiliyorsun .. diyordu..
anneme iyi bak kitabında..
ben çok iyi anlamıştım o kadının ne demek istediğini..
kendi yaşamını durduran ..
istekklerine gemuram ve yetiştirdiği kızının..
özgürlüğü..
okumuşluğu.. bilir'liği için kendisine sadece bir tesbih kadarcık geri dönüş..
geri armağan isteyen hal,ni..
o sahnede ben çok ağlamıştım..
köylü ve çinli olmasa da ..
tüm gücünü enerjisini ve maddi manevi varsıllığını..
kendi çocuksunu yetiştirmeye donatmaya adayan saime hanımı görmüştüm o an o çinli kadında..
noluyor deme bana blog..
anlatırım dönünce..
ben bi tesbih alıp gelicem.. merak etme sen beni...
3 yorum :
beni de ağlatmıştı o kitap.
güle güle git, güle güle, apaydınlık dön Ataletim.
Güle güle git gel kardeşim. O bölüm beni de çok etkilemişti. Hepimizin anneleri için bir tesbih kap gel sen...
o kitap herkesin kendini sorguladığı bir kitaptı.
Sağlıkla keyifle git gel,Ataletim canım benim
Yorum Gönder