yirmiüçnisanlar törenler anneler.. gözyaşları..canıtın olasım var.. da yuvada yumurta var .. biliyor musun.. soğur..

dilaram sormuş..onun için mi.. çocuklarının her istediğini yapıyorsun..

cevap evet..

çalışıyorum..

her istediğini değil elbet ama katıldıkları her faaliyete destekleyip..

yok zamanımda gidip orda dikiliyorum..

söylenmemeye çalışarak..

niyetim bu.. en azından..

bazen de başaramıyorumdur elbet söylenmemeyi..

ama niyet  bu..

uyarıya açıklamaya evet.. siteme hayır..

kızmaya bazen de sinirlenmeye evet.

baştan uyarmaya evet.. isteklere karşı mazerete hayır..

ama kendi durumumu anlatan homurdanmaya hayır..

benim durumum değil..

onlarınki önemli..

şöyle olurdu bizde..

yorgunum.. bişey istiyorsanız hemen söyleyin..

söylerlerdi kısa ve öz hallederdik..

veya..

sinirliyim..

sana da her zamanki sabır gösteremeyebilirim..

ona göre davran lütfen..

ve işe yarardı ..

en son daha onbeş gün önce sanskrit felsefesi hakkında tartışırken yaşadık..

baktım anlattıklarına sarkastik yaklaşıyorum..

açıkladım..

"organik.. bitkisel .. alternatif ..

enerji.. evrensel enerji.. pozitif yaklaşım..

saldırısından öyle sıkıldım bunaldım ki..

benzerlik içerebilecek herşeyi..

baştan reddediyorum..

aslında seni değil.. sıkıntımı reddediyorum..

farkettim dedi..

her zamanki atalet gibi değildin..

aslında sen hemen bu konuda okur.. öğrenir..

sonra benimle tartışır konuşurdun..

mutlu oldum bu cümleden..

hem de çok..

şimdi..

bu günkü kadın öyküsüne gelelim..

21lik.. yeni adı ile hbç ( habire büyüyen çocuk)..

ana okula başlamıştı..

hiç bir aktif rol almadı.. 

imam bayıldı oyunnda tencerede saklanan.. bir başka parodide 

bankta oturup gazete okur gibi yapan sessiz figuran ve 

bir de kral çıplaktaki..

kral oldu..

oyun ana okul sabrına göre düzenlendiğinden..

başından kısalmıştı..

bir sunucu kral özle bir elbise istemiş..

iki kumaş dokuyucuyu işe almış diye özetlenince..

sadece sahnede iç çamaşırı ile yürüyen çocuk rolünde idi..

okuma bayramında..

konuşan kalemler ve defterler arasında terminatör silgi rolünde işi.. sessiz.

yıl  içinde folklor seçmiş ikinci sınıfta..

sahnede baktım takımayrı bizimki ayrı oynuyor.. yıl boyunca ilgilenmemiş hiç..

kıyafet pek yakışmıştı ama ..

çıkarmasına yardım ederken..

annem seneye başka faaliyet seçersin sanırım dedim..

ama ben çok sevdim dedi..

nesini sevdin annemdedim..

sahneyi dedi..

bir sonraki yılmıydı??..

arkada duran kızılderili idi..

ben dikmiştim kılığını çok yakışıklı duruyordu en arkada..

sessiz sözsüz..

yedi mi sekiz mi son sınıflardan birinde idi ..

yirmi üç nisanlar bi ara sadece  çocuklara bayram anne babalara çalışma zamanı idi..

görevi olup olmadığını hiç bir şeyi söylemedi..

ve ben o yıl törene gitmedim..

gidemedim..

sabah söyledim annem ben hastanede olucam gelemeyeceğim dedim.. tamam dedi..

görevi yok da..izlemeye gidiyor sandım..

meğer koroda imiş..

akşam..

hiçbiriniz yoktunuz dedi..

koroda en güzel en doğru en bağırarak ben söyledim..

ama siz yoktunuz..

herkesin amcaları dayıları bile vardı..

kameralara bile çektiler..

işte o zaman..

saime hanımı andım..