vircinyadan austenden.. neden halide edip değil derseniz.. hiç sevmemden.. cıvadan.. martıdan elma ağacından ve martılarda.. öte yol olsa..

durum..
ispanyolca film izliyorum..
şarkı dinleyip anlıyorum..
aslında artık kursa gitmemegerek kalmadı..
amadevam etmeli bir şeyleri yarıda bırakma örneği oluşturup..
ama sen de bitirmedin.. mazereti vermemeliyim bazı ağızlara..

havalar ısındı verimlilik azaldı..bende..

sevindiğim şeyi açıklayabilecek hale geldim sonunda..
hadi kitap köşesini desen yaz dediler yazdım..
bir dekimsin nesin tanıtım yazısı olsa dediler..
yazmıştım.. gönderdim..


sanal dergi yazımı ekledi..
hala editörlük işi bitmediama..
yanlış ayırmalar..
aslında röportaja çevrilen tanıtım yazımda paragraf dolayısıyla anlam kaymasına rağmen..
feysimin bukunda bahsettim konudan.. hadi burdan da bildireyim..
http://socialclubmagazine.com/
sayfa 66dayım.. ben.. jane austen hokkam.. vircinyam voolf'um..ve diğerleri..


bir blogcu daha kitap çıkardı..
bir blook daha basıldı..

"Kapının önündeki varilde büyüyen elma ağacı kuruyunca da kaybettim bir miktar inanç. Umulmayacak bir savaş kazanmış ve dandik bir tenekeden,  gölgesinde çocuklar oynayan muhteşem bir ağaca imza atmıştı. Belki de gerçek kahraman oydu. Yerini bir küçük filize dahi devretmeyecek kadar sorumsuzca, daha önce hiç elma vermemiş gibi ansızın çürüdü gitti. Anlatsan inanmazlar. Şu varilde bir ağaç vardı meyve verdi, çok büyük değillerdi ama idare ederdi desen yarısında sıkılıp giderler. Böylesi küçük hikayeleri  sadece yaşlılar birbirine anlatır diye öğrenmişler. İnançla kurduğun alakaya ise kesin gülerler. Bir varil dolusu kayalaşmış toprağa yüklediğin anlam da aşırıya kaçmış olabilirsin. Senin ilginç hikayelerinin sadece senin ilginç hikayelerin olma ihtimali yüksek."

ben bloğunu didikliyorum.. kitabı bugün alacağım.. "kız kısmısı/ siminya"
güncesinde bunları yazabilen birini okumak çok keyifli olacaktır basılısından diye inanıyorum..

uyku düzenim gene karmakarışık..
okul yıl sonu düzeni de..
cıvalar cıvalaştılar..
ben adımauyumiçindeyim..

ctesi bir kargaşa yaşadım..
onun acılığıdır ağzımdaki değil mi..
çekirdek..
yıl sonu gösterisinde piyano çalacağım dedi.. gelirdinlersin artık..
eh heralde dedim ne zaman??..
bilmiyorum dedi..

demedi demedi..
sordum bilmiyorumlandı..
bir yere davetliydim ctesi..
akşam benim gösteriye gidesim yok diye kriz çıkardı telefonda..
sanatçı olacaksın ne iştir dedim..
gönderdim..
siyah elbisesiyle fotoğraf gönderdi..
ufak ufak ayılmaya başladı beynim..
bu senin konser günün mü demeye bile korktum..
eve dönerken..
mesajlarla saldırmaya başladı..
neden konserime gelmedin..
yav söyledin mi de..
bütün hafta zaten festival gösteri yapıp durdunuz.. hangisi..
ne bileydim..
hocasıymış ortalığı deşen..
"annen baban seni hiç mi sevmiyorlar " demiş..
bunu bir kere daha yapmıştı bu adam..
mini eteğine bakıp.. aynı soruyu sormuştu..
ama bu sefer ki..
pek kötü..

nedenin bu olduğunu anlayana kadar..
esemesle ve yüzyüze.. öyleçok didikledi ki beni..
sevmiyoruz evet demişim.. bu cümle sonunda ortaya döküldüğünde..
kendimi tutamayıp..

17 yıl sonra..
seviyorum sevmiyorum tartışmasına girecek halim yok..

o andan beri ağzım acı..
bundandır diye düşündüm..
ben de..
varil içindeki elma ağacını kurutmuş olamam değil mi..

pese saat 10sekizkırkbeş.. alıntı.. http://siminya.blogspot.com/.. dandır..