lümpenlik.. güzellik.. çevre.. finlandiya.. ve yaratıcılık ve diğerleri.. ama bu kez martılar yok..

bir sabah erken yolda giderken diye başlayan bişi vardı..
hatırlamıyorum gerisini..

sabah yolda giderken bişey olamıyo benim yaşamımda.. fanus içre.. trafik izniyle dura kalka cam kulede gidiyorum..

yağmurda .. yağmur şarkısı denk gelmesi..
ani bir duruş gerektiğinde frene azıcık geç basma..
bi de belki bir sabah bebek üzerinden işe gitme dışında..
heyecansız..

istanbul güzel olmaya güzel de..
ben yıllar önce bir finlandiyaya gitmiştim..
asistandım.. ve orada bir ay çalışmıştım..
sana kalacak yer veririz demişlerdi..
ben de bir oda verecekler sanmıştım..
bana bir orman köşkü vermişlerdi..
kırmızı bir iskandinav evinde kalmıştım çam ormanında..
yürüyerek yirmi dakika idi.. hastaneye giden yolum..
ve bacaklarıma.. vahşi orkideler sürtünüyordu..

inanılmaz bir aydı..
en uzun günleriydi yılın gece olmuyordu..
güneş ufka değip yeniden yükseliyordu..

bir de ondan önce zorunlu hizmet bölgesinde böyle yürüyerek gidiyordum..
tarhana zamanıydı..
toprak damlarda kurutuluyordu tarhanalar..
toz rengiydi tarhana..
soakklar toz rengiydi..
hava tarhana kokuyordu..
yolumun üzerinde gönlümü yeşertecek hiç bir şey görmüyordum.. yirmi dakika yürürken..
sadece karda..
sadece karda.. tüm o kuru ve tozlu görüntüler örtüldüğünde..
bembeyaz karla yumuşacık örtüldüğünde her yer.. her çukur her tümsek..

lümpen atalet..
ne diyorsun..

demiyorum bişey..
istanbul diyorum..
trafik.. diyorum..
fanus diyorum..
demiyorum bişey..

bünyeyi zımparalıyor.. 365 gün projesi..
insanların fotoğraflarına bakıyorum.. rasgele karelere..
kablo.. tabela.. ilan kirliliği olmayan .. binalara..
yağmurla ıslanınca ayna gibi görüntüyü yansıtan kaldırımlara..
yürüme yolumun üzerinde dedikleri hoşluklara..
bakıyorum..

ve bir daha bakmıyim ben önüme bakıyim projedir.. saçmalamayayım diyorum..
ama duramıyorum..
gene bakıyorum..
şimdi.. çamurlu şişlimde üzerime bir çamurlu su fışşşşkırtılmadan karşıya geçebilirsem..
saatim var tamire verilecek..
telefonum var.. tamire verilecek..
ve don lastiği var alınacak..

pese.. foto osman hamdibey amerikalılara karşı sergisinden.. bu yazıyla bağlantısı.. "iyi ki arkeoloji var da gözümüz güzel görüyor" teması üzerinden..
pese iki.. bir ingiliz dekoratörün lafı var aklımda çın çınlayan..
"insanlar güzel yerlerde yaşarken güzel şeyler yaratırlar"..demiş..
sanırım.. bu bizim için geçerli değil..
pekala güzel şeyler yaratabiliyor insanlar tüm bu inadına çirkinleştirilmiş.. inadına bakımsız çevre içinde.. ekstra puan veriyorum hepsine..


dı lümpen....