vircinyaya ek yaptım envircinyasızından..

termometreler kırılınca ne sevinirdik hatırlayın..

birparça cıva saçılırdı yerlere..

yakalamaya çalıştıkça kaçışırlardı..

anneler hayıflanırdı.. “ah temometre kırıldı” diye.. biz mutlu oyun çıktı diye..

gerçi artık cıvalı termometre kırılınca ohal ilan ediliyor..

cıva sağlığa zararlı.. imiş..

yani biliyorduk da..

bir termometre dolusu cıva için eldiven giyip maske takınca bizim teknik ekip yadırgadım doğrusu..

serviste nükleerfüzebaşlığı bulmuş gibi davranıyorlardı..

evet.. cıva diyorum.. hareketli ele avuca sığmaz.. ve kontrol edilmesi güç..

şimdi..

kıralım birden fazla cıvayı..

gözardı edelim zehiri..

toplanacak bunlar diyelim birine ve aynı anda da yazı yazacaksın.. kitap öykü blog.. yazacaksın diyelim..

işte yaşam böyle..

cıva gibiler benimkiler.. biri biterken öbürü başlamıyor.. genellikle aynı anda farklı yer ve konumlarda farklı şeylerle başlarını belaya sokuyorlar..

tamam artık sen bittin düştüm seni demirbaştan dediğim dediklerim bile.. becerip başarıp.. hala listede olanla bağlantılı bişi çıkarıyor ki..

atalet beyinsiz kalsın..

oysa yol ayrımları ve keşke düşüncelerim vardı güzel güzel yazılacak.. unuttum kaçtı zincir..

*********

bittin artık oldun.. dediklerimden biri bu sabah tamamen tesadüfen yabancı dil sınavına girdi..

önce unuttu uyudu saatin dokuzuna kadar.. bir arkadaşı arayınca hayatımı kurtardın dedi hazırlanırken ağırdan aldı da aldı.. yakın diye sınav yeri.. dalgalar geçti benimle..

bir kaza filan olsa yol tıkansa demelerime paranoyak muamelesi yaparak..

sonra başka yerdeymiş meğer sınav şehrin daha kalabalık daha uzak yerlerinden birinde..

telaşlandı biraz bin taksiye git dedim ben de..

yetişmese arardı diyerek sıktım dişimi..

yetişmiş..

sonra da paranoyaksın anne!!!..

beni siz delirttiniz diyorum gülüyorlar..

gençlik kıtıkıtına ve adrenalinle yaşamayı hem kaldırır hem sever..

aslolan yetişmiş olmaktır..  sorun yoktur..

bir gün.. biliyorum.. gecikmemek için önceden plan yapıp paranoyaklaşacaklarını..

hayat kimseyi o kadar rahat bırakmıyor..

yoksa bırakıyor mu??

**********

pese1..mutfakta düşünülen.. ya da içinden mutfak geçen notlar yazmışım sağa sola..

onların üçünü topladım.. biraraya..

kararlıyım ben bu kitaplaşma işinde..

blogtan ya da defterden..

hepsibirarada..kimi de henüz beyinden..

hatta seri mi olacak ki..

şehirde..

koridorda ve mutfakta geçenler..

=)

*****

peseiki..

yazı tarzıma karar veremedim ..

hiçbir editör benim bu ille de iki noktalı yazımımı kabul etmez..

ben de düzgün cümleleştirmeyi denedim daha önce bir öykümü..

öykü olarak güzel oldu ama “ben” olmadı.. yabancılaştı..

gerçi yaratıcı yazarlık atölyesinde yazıdan yaancılaşmamız gerektiği söyleniyordu..

ama ..o zaman da içim ısınmadı..

içi ısınmayınca..

bir yazar..

yazdığını kabullenip bağrına basar mı..

ne dersiniz diye bir sorayım dedim..zıplamadan hoplamadan konuyu koparıp da kırk bir düğüm atmadan.. ama yine her soluk alma cümle bağlama yerinde iki adet noktası olan.. başı sonu ancak paragraflarla belirlenmiş bir yazı.. basılmaya ve okumaya değer mi??..

**********

başlıkta vircinyayaek yapma nerde derseniz.. eh orda.. termometrede işte.. cıvada..

kendine ait bir odan olduğu gibi..

cıvan da olmayacak etrafta onu dedim..

**********

“yaşam bir bozuk para gibidir..

neye harcadığının önemi yoktur..

ama sadece bir defa harcayabilirsin” demiş..

tişbankasından olmayan hatta teceden de olmayan biri.. bir kadın..lilyan diksın