odtovircinya..

vircinya anlatacağım dedim ya..

“erkeklerin kadının insan haklarını kazanma çalışmalarına muhalefet edişlerinin öyküsü.. kadınların bu savaşımlarının öyküsünden daha ilginçtir..” demiş..

Bak bunu ben bu çabayı hala görüyorum .. etrafa baktığımda..vircinyadan yüzyıl sonra..

vircinya..
Aslında edebiyatçı.. ama .. işte düşünebilen ve kısıtlanmaya tepki duyabilecek kadar omurilik sahibi bir kadın olduğundan.. bir de kadının insan haklarına ulaşması konusuna da emek vermek zorunda kalmış..
önce yaşamındaki temel taşlarına bakmak lazım..

Aslında doğum tarihi.. sevdiklerinin ölüm tarihleri ki bunlar ağır depresyon ataklarının da tarihleri oluyor aynı zamanda..
ve kendi ölümü şeklinde bir basit liste yazılabilirdi..
eğer o vircinya olmasaydı..

bilemedim önce yaşamını bir basit liste olarak yazmak..
sonra edebiyata ve hayata bakışını mı yazmak daha doğru olabilir diye.. ama hepsini bir araya kattım sonuçta.. varsayın bir masanın etrafındayız.. hava serin.. rüzgar keyifli.. akşamın üzeri saatler.. sohbet ediyoruz ve ben bir dostumu anlatıyorum size.. biraz karışık..anlatıyorum.. öyle çok seviyorum ki.. dostumu hem biraz kayırıyorum hem iyice anlayın istiyorum .. ısrarla bazı şeyleri yine anlatıyorum belki biraz savunuyor gibiyim.. ve siz de beni sevdiğinizden.. dinliyorsunuz..=p

neden mi böyle düşünüyorum..
ben hep böyle hissettim.. ne zaman vircinyadan bahsetsem bazı kadınların savunmaya geçtiğini hissettim..
bazı kadınların feminizm sözcüğünden korkmaları gibi..
daha iyi şartlarda ve haklarına sahip olarak yaşamanın nesinden korkulduğunu yıllarca anlamamıştım artık biliyorum sanırım..
emeğinden korkuyorlar..
bir başkasının üzerinden kolayca var olmayı benimsediklerini .. o nedenle bazı haklarından vazgeçtiklerini.. bunun adını da sevgi aşk ve aile bağları koyduklarını.. kendilerine hatırlatan kadınlardan da hoşlanmıyorlar..
işte bu nedenle..
virginyayı anlatırken bir yandan da savunuyormuşum gibi..hissederim.. abartırsam affola..
işte benim vircinyam..
“annesi de babası da daha önceki evliliklerinden ikişer çocuk sahibi olan virginia.. çiftin bu evlilikten olma üçüncü çocukları.. /1882/
erkek kardeşleri gibi üniversite eğitim alamamış vircinya. babası bu konuda tutucu davranmış.. istememiş.. ama babası bir biografi yazarı olduğu.. vircinya okur yazarlar arasında büyüdüğü ve babanın kallavi kütüphanesi sayesinde genel kültürü pek yüksek olmuş engellenememiş entelektüel gelişimi.. çok erken yaşta karar vermiş yazar olmaya.. kız kardeşi vanessa da.. ressam olmaya.. ikisi de başarmış .. onu baştan söyleyeyim.. yukardaki resim.. vanessabelin resmi.. benim en sevdiklerimden biri..

vircinya daha çok babasına düşkün..
ama annesi erken ölüyor.. /1895/ babasını daha çok sevmenin suçluluk duygusu çıkıyor başına.. bir de babasının bu ölümden yıkıldığını farkedince..çelişkileriyle başa çıkamıyor.. depresyona giriyor vircinya.. sesler duyuyor.. bu bir başlangıç..

sonra en büyük üvey abla evin yönetimini ve anneliği yükleniyor.. derken o da ölüyor..
vircinya gene hastalanıyor ve ilk günlüğünü o zaman yazmaya başlıyor.. sonrasında düzenli günlük tutuyor birçok fikri.. yaşadıkları değil de duyguları orada kayıt altında.. böylece "duygu biter anı kalır"akapılmıyor.. açıyor defterini görüyor yazdıklarını romanlarındaki düşünce akışları ayrıntılı duygu durum betimlemelerinin altınca bunca iyi bir günlük tutucu oluşunun da katkısı kesin bence..

bundan sonraki yıllarda..
yazar olma kararı pekişiyor..
entelektüel çevresinde tanıdığı..
kişiliklerini güçlü bulduğu yazar kadınlara hayranlığı artıyor
bu kadın tipleri daha sonraları romanlarında kahramanlarına yansıyor..

başarılı bulduğu kadınlara olan hayranlığına bir de toplumdaki erkek egemenliğinden nefret ekleniyor ..
bu arada..
bu nefretin .. kendisinden ondört yaş büyük üvey erkek kardeşinin..
hatta iki üvey erkek kardeşlerinin tacizlerinden de kaynaklanabileceği söyleniyor gerçi..
..
kendisi dokuz on yaşlarında iken onu defalarca taciz ettiklerinden bahsediyor bir dostuna.. ancak orta yaşlı bir kadın olduğunda .." ellerinin baskıcı bir şekilde giysilerimin altında ilerlemesini hatırlıyorum..durması için nasıl dua ettiğimi hatırlıyorum.. kasılıp ..kıvranıp kaçmaya çalıştığımı ama onun nasıl devam ettiğini.. durmadığını hatırlıyorum ".. diye yazıyor mektubunda.. bu tacizler yirmili yaşlarının başına kadar devam etmiş hatta..

bak ne dedim yukarda... bu erkek egemenliğe nefretin abilerinin tacizine tepki olarak çıktığı düşünülüyor .. muş..
hayır bu taciz elbet önemli bir travma da..
kadın belirli bir erkekten kötülük görmeden de..
etrafa bakıp.. ya ben neden oy veremiyorum .. bir mahallenin delisi bir ben..
ben neden seçilemiyorum..
ben neden mirasımı alamıyorum ..
paramı yönetemiyorum..
neden kembricin çimlerine basamıyorum..
babam izin vermedi diye okuyamıyorum..

diyemez ki..
ben onu anlamıyorum..
o kadın hakları için çalışmış dendiği anda alttan bir ince ses..
e tabii erkek düşmanı o bak.. abilerinden dertli.. ondan..
ne kolay di mi..
etiketlemek.. ne kolay..
kendi yaşam haklarına sahip olmak demek neden "erkeklere düşman olmak"la eş anlamlı eş kavramlı olur ki..
her kavram tersiyle varsa.. (simurg bak eskitiyorum ben bunu..=P)
o zaman demek ki.. gerçekten bir sistemli "kadın düşmanlığı" var.. demek..ki buna karşı olan da erkek düşmanı olsun..

geri dönelim vircinyama..
yirmili yaşlarının başlarında /1904/
babası da ölüyor..ikinci ruhsal yıkılışı bu dönemde..
hatta intihara da kalkışıyor.. pencereden atlamaya kalkıyor üç defa.. ama kurtarılıyor..

ya başaramasalardı.. kurtaramasalardı..
ya bu duygusal alt yapısı
ve kendinden ondört yaş büyük birinin tacizleri nedeniyle yaşamına o yaşlarda son vermeyi başarsaydıi..
ne kadar çok şey kaybederdi..
toplum.. insanlık kadınlar.. edebiyat..


devamı olacak da..
gene dizi yazı oldu..
vircinya hobilerimden biridir..

bir sürü minik minik notlarımı bu sayede elden geçirmem gerekti aslında süper oldu..
..
ama dizi olarak yayınlayayım da....
heyecan olsun dedim..