kutlama..

elinde sıcak kesekağıdı..
düşünekaldı..

ilk anda.. görmezlikten gelmişti önüne bırakılan kesekağını..

sonra da.. kol boyundan öteye koymuştu..
masanın üzerine..

ama o yine de..
"sana kestane getirdik" demişti..

ve kadının yanındaki yaşlı ve eski dostun dikkatini çekmeden..
kendisini ve kesekağıdını görmezden gelmesini..
sessizce bu sahneyi ve bu getirileni reddedişini..
baskılayarak..

tek cümleyle bir umursamazlık ..
tek cümleyle bir yüzsüzlük romanı yaratmıştı..

sıcak kesekağıdı hala elindeyken..
karar verdi kadın...
"kestane sevmiyorum artık" diyecekti bir daha ki sefere..
ve onun gözü önünde diğer kişilere dağıtacaktı..
bırak o açıklasın sonra neler olduğunu..
yanındakilere.. eğer garipserlerse.. sorarlarsa..

senin sevdiğimi bildiğin hiçbirşeyi sevmeyeceğim.. artık..

hala sevsem de .. sevmeyeceğim..

farklı zevkler edineceğim..
hiçbirini tahmin bile edemeyeceğin..
farklı sevgi kaynakları bulacağım..

böylece ..

"senin sevdiğini bildiğim bir şey getirdim sana..
seni sevindirip ..
sana kendini sevilir zannettirip ..
gözünü boyamak..
yetmedi bağlamak için..

ve şimdi kuyruğumu toplayıp gidiyorum..
kendi sevdiğim şeyleri yapmaya.. yaşamaya..
sen sevdiğin şeyi..
ben getirdiğim için daha da severek..
bu arada beni de severek kal burda...
"biz" olduğumuz sınırların içinde..

seni kendim için güvenlik altına aldım..
sorumluluklarla donatıp..
sınırlarını duygularla çizdim.. işaretledim..

ben bildiğim.. sevdiğim şeyleri yaşamaya gidiyorum..
senin hiç bilmediğin..
ve benim değil bilmeni ..
hissetmeni bile istemediğim.. şeyleri tatmaya..

ben ben olduğum..
özgür.. rahat.. keyifli.. çekici.. yıldız olduğum yerlere gidiyorum..
değerli olduğum yerleri bırakıp..
değersiz ama parlak olmaya gidiyorum..

sen elinde.. benim seni ne kadar tanıyıp özendiğimi hatırlatan kesekağıdınla..
ben getirdiğim..
senin sevdiğini  hatırladığım için..
kendini değerli.. sevilen olarak hisset..
ve burada.. kal..

böylece ben özgürlüğümü yaşarken..
seni düşünüp tasalanmayayım..

ya o da yıldızlaşırsa ..
yalancı yıldızlığın tadını alırsa..
diye dertlenmeyeyim..

benim sıcaklığım yerine kestanenin kesekağıdının ısısı yeter sana..

değil mi ki bu saflığınla..
hayatı ve sevgileri güzelleştirenin küçük şeyler olduğu inancınla..
o kesekağıdı ısıtır içini..

değil mi ki.. sevdiklerini özgür bırak ..
seni seviyorlarsa nasılsa döneceklerdir sana dersin hep..
sen farketmeden yokluğumu..
sorgulamadan nedenini.. dönerim geri....

seni otuz gram kestaneye..
bir demet boynu bükük çiğdeme..
promosyon gelmiş bir baş ağrısı bandına..
yüz gram manda yoğurduna..
tuzsuz lora..
kornişona..
ufak kırmızı turplara..
tek başına seyredeceğin..  kaçak ve ucuz bir fransız filmi devedesine..
kiralıyorum..

seni..
senin bana olan sevgi ve güveninin..
ve benim sana duyduğumu sandığın sevginin..
samimi gibi görünen küçük armağanlarla çevrelediğim..
içtenliksiz yaşamımızın..
sınırlarına hapsediyorum.."

demiş olamayacaksın..

böylece beni yaralayamayacaksın..
kendimi yaralamama yol açamayacaksın..

böylece herzaman ne olduğunu bildiğin sınırlardan kuşku duyacak..
ve belirsizliğin.. yabancılaşmanın.. tuhaflığını tadacaksın..

hep orda olduğunu bildiğin bir koca binanın bir anda yok oluşunu görmek gibi..
hayretle dolu bir boşluk duygusunu.. tanıyacaksın..

diye düşündü..
sıcak kestane kesekağıdını çöpe atarken..

***********

resimdekiler..
bir medyundan kardeş kokusu karanfil..
bir hemcinsden morkapaklı ruj..
bir tanıyandan.. kalp şeklinde kırmızı çikolata kutusu ve..
kestane..