..

sağlam .. düzgün şeyler içinde başlamıştık..
ilk kırık çok üzdü gerçi..

hemen tamir etmeye çalıştım..
geçici de olsa..
benimle olma süresi uzatılmalı gibi gelmişti..
vedalaşabilmem için..
elime aldığımda kırık olduğunu.. emanet olduğunu hatırlamam..
artık atılması gerektiğini.. kaybedildiğini içime sindirmem ..
her an elimde dağılabileceğini anlamam ..
ve ayrılığı benimsemem için..

önemli bir tepki bu sanırım..
tamir etme tepkisi ..
eskisi gibi olmayacağını bile bile..

ama gene de kırılmasında ..
ya iyi sahip çıkamamak tan..
ya özen gösterememişlikten dolayı..
bende de sorumluluk payı olduğuna karar vermiştim ..

amacım kırığı tamir etmekti..
sadece dayanıklılığın isbatı olan bir kaç güzel çatlak kalsın geride..
öyle düşündüm....


annenizin dolabında duran sonra size kalan çatlak antika fincan gibi..
bilirsiniz.. onun maddi değerini..
ama çatladığında artık sadece manevi değeri vardır..
bir anıdır..
çatladığı ana karşı verdiğiniz kurtarma harekatıdır....
o günden sonra..
artık ona baktığınızda dokunduğunuzda ..
sadece ilk maddi değerini değil...
kurtarmak için verdiğiniz çabayı hatırlarsınız..
parmak uçlarınız o ince çatlağın üzerinde dolaşır.. istemsizce..

elinizde tutarken artık bir kahve fincanına değil..
kendinize bakar gibi olursunuz..
artık belki vitrine yakışmıyordur..
sergilenmeyi hakedecek zerafeti kalmamıştır..
ama ordadır ve olduğu gibi kabullenmeyi..
öğrenirsiniz hatta benimsersiniz..

kırılanı saklamak önemlidir..
kırık olması ..
güzelliğini tam olarak elinden almaz..
onu dikkatle ilgilenilesi..
özene gösterilesi hale getirir..
saklarken amaç buydu..
en azından benimki buydu..

çatlaklar heryerdedir..gün ışığı böyle içeri sızar.. demiş...
bu sözü benimsemiştim..

ama sonra biri çarpıverse ..
ya kırılsaydı düşüp.....

o kadar acıdır ki içinizdeki duygu..
o kadar öfkelenirsiniz ki..
bastırmakta zorlanırsınız..
gözlerinizi önünüze eğersiniz..
bakmazsınız çarpanın eline yüzüne ne yaptığına..

kabullenmek istemezsiniz..
aslında gerçekte kırık olduğunu ..
tuz buz.. dağılmasa da..

o ise telaşla yerine koymaya çalışmaktadır..
bak bişey olmadı demektedir..

sonra..
kaldırıp başınızı...gözünün içie bakarsınız..
ama o zaten kırıktı dersiniz..

kırıktı zaten...
sadece kırık birşeyin de varlığını sürdürebilir olmasını kabullenebildiğiniz.. için..
orada idi..

o sağlam değildi ki.........
kırıktı..
ama benim için değerliydi.. bırakamadım..
onun için sakladım..
bazı şeyler böyledir..

şimdi sen görmüyorsun..
sallandı ve bişey olmadan yerine kondu sanıyorsun..
dersiniz.... ama yanıldın..
aslında kırıldı...

tuz buzz...

belki de daha iyi.. böylesi..
bazı şeyler tamir olundu sanılsa da..
olmaz.. olamaz..

ama yine de severdim..
ben ona farklı bir açıdan bakmış.. kusurunu eksiğini benimsemiştim..
kim bilebilir ki..
bir şeyin.. bir başkasının gözünde çöp mü.. hazine mi olduğunu..

ama eğer o saklanan korunan bilmiyorsa..
bunu..
farkedemiyorsa..

o zaman yavaşça..
alır hazinenizi..
koyarsınız..
atılacak şeylerin yanına..

**************
geçmişte olanlar.. ve ilerde olacaklar..
içinizde olanın yanında..
önemsiz kalır..
w. Emırsın
**************