otobüsler.. anatomiler fizyolojiler ve diğerleri hakkında.. canıtın bile nerde bilmiyorum..

yirmi yıl önce bugün pazardı..

yirmibirlik henüz bir yaşının sonlarındaydı..

akşam üzeri konuklar gelecekti..

konuklardan önce uğur mumcunun saldırıya uğradığı haberi düştü eve..

onlar arabada radyoda..

biz evde televizyondan öğrenmiştik..

yirmi yıl önce bugündü..

uğur mumcu..

bir başka değeri bu toplumun yetiştirdiği bir beyin değeri..

düşündüğü.. konuştuğu. yazdığı..

aydınlığı sevdiği istediği..

bunun her bireyin hakkı olduğuna inandığı için..

yok edildi..

*********************

dün..

iş yeri çok yoğundu..

yoğun derken her an başka bir şeyle uğraşmak ve sürekli kapı telefon ile bölünen işleri tamamlamaya çalışmak.. zordu ben tek çocuk gibiydim ..

sessiz evde derin konsantrasyon.. 

dikkatimi yoruyor bu maltitasking ve delikli konsantrasyon..

gün sırasında ve sonunda..

geleneksel çekirdekle dövüş seviş dövüş seviş dövüş beşlemesini tamamladık.. 

akşam pizza yiyelim mi diye sorar sormaz.. babam nöbetçi, mi diye sordu bana..

ikimiz de onun minik çocukluk günlerini anımsadık..

sonunda başka bir kötücül gıdada karar kıldık..

inişli çıkışlı bi ilişkimiz var.. düzeyli değiliz.. =)

sonra akşam evde..günün sonunda uyuşturucu niyetine ..  

iki film izledim..

biri güvercin kanatları..

filmin son cümlesi vurucuydu..

sahneler elbiseler ve mekanlar dışında çok ilgi çekici gelmedi.. 

ama o güzellikler için izlenir..

diğeri..

horozun kahvaltısı..

onu pek beğendiğimi söyleyemeyeceğim..

sefil evler sefil yaşamlar.. 

eh kahramanın sonunda mutlu olması iyiydi tabii.. 

hatta o kadar yorgun olmasaydım belki..

 izlemekten vaz geçerdim.. 

ama haşhaş niyetine.. gitti arada..

bugün..

yine otobüste..

-ne öğreniyorsunuz..

- anatomi.. fizyoloji..

-nerde gidiyorsun kursa..

-ismekte

ben ??????

-siz de gelsenize..

-bana teklif geldi zaten.. öğretmen olmam için..

ben dönüp bakma isteğimi zaptederek içimde.. noluuyooooooooo burda çığlıklarımı sessizleştirerek..

-a ne güzel .. e siz süper yaparsınız bunu..

-hep anlatıyorlar mı..

-yok pratik de var..

-ben pratiği iyi yaparım da.. anlatımdan tedirgin oluyorum..

-ay ne var daha çok yazıyoruz zaten derslerde..

-e ben anlatmazsam siz ne yazıcaksınız..??

ben.. bak bu gerçekçi..

-kitaplar var zaten..

burda koptum konuşmadan..

ismekte anatomi fizyoloji içeren bir kursa takılmıştım zaten..

gömüldüm kitabıma..

az sonra yeni bir cümle atladı kulağıma.. 

da anladım..

saç bakım cilt bakım kursuymuş..

son..

dün nörolog bana bıdı bıdı bişeyler anlatırken onu dinlememe engel olacak kadar takıldığım konuyu anımsamaya çalışıyorum..

ama gelmiyor aklıma..

fransızca bir sözcüktü hatta not almıştım bir kağıda..

ama gün sonunda onu da atmışım..

böyle de dağınığım bu ara..

bırak bir fikre..

tek bir konuya..

hiç bir şeyin tekine sabitlenememekte aklım..

yorum yazarken bile kopuyorum.. ikinci sözcükte..