otuzun dördü.. hüzün

gözlerde görünür o ..

bakın fotoğraflarınıza..

gözler aynadır..

hüzün deen çok gözlere yakışır..

insanın bedenini sarabilir o..

görünmez ama farkedilir..

şal gibidiruçucudur 

tamam uldum sisten oluşmuş bir şal gibidir..

sakin bir duygudur..

karşılığında savaşasın olmaz..

gidermek için bir değişiklik yapasın olmaz..

ben hüznü bir degöğsümde hissederim..

sıkışmagibi değil..

boğucu değil.. ama yine dehani birşey yutmaya kalksan..

geçmeyecekmiş gibi birdoluluk hissi..

hüzün nerden çıktığı bilinmez..

bazen bir dostun senin taptığın..

üfleye üfleye ilişki kurduğun biriyle fütursuzca görüşüp haberleştiğini öğrenince gelir..

bazen eski bireşyaya bakınca gelir..

bazen gitmiş ve gidişi kabullenilmiş olanlar anımsanınca..

bazen geçmiş ve bir daha yaşanmayacağı bilinen zamanlar anımsanınca gelir..

hep kuytuda bekler ama ürkütmez hüzün..

benimbloğa yazmamı tetikler hüzün..

giderilmesini istemediğim tek duygu durumumdur hüzün..

bazen degeleceğidüşününce.. gelir..

belkidehiç göremeyeceğin geleceği..

ve asla düşünülen gibi olmayan geleceği..

endişe gibi eliniayağını bağlamaz..

günün akışını bozmaz..

seninle her yere gelir..

her yaptığın işe refakat edebilir.. hatta üzerine peri tozu serpilmiş gibidir..

hüzünlüyken yaptıkların..

üzüntü gibi değildir..

teselli gerektirmez..

kaygı gibi değildir..

tedavi gerektirmez..

ama zaten tesellisi de  tedavisi de yoktur..

dedimya en çok sise benzer..

içe işler..

bir  roman kahramanı yaratır bazen..

çekirdeğin üst üste çaldığı müzik olabilir..

hüzün zariftir..

eğitimlidir..

hani.. benim en sevdiğim şiirde olduğu gibi.. değildir..

sevda bie kelimedir diye başlayan şiir gibi.. 

ve açlık da bir kelimedir diye biten..

hüzün sözegelir..

açlık gibi cümleye dökülmez değildir..

ölüm gibi..sessiz..

aşk gibi çağıltılı değildir..

ama güzeldir..

eğitimlidir..

hüzün kadın olsa..belki viktorya dönemlerinde.. 

babasının kitaplığından kitaplarla kendini eğitmiş..

birgenç solgun kadın olurdu..

hüzün incedirçünkü ben merkezcideğildir.. başkalarıyla ilgili de olailir..

doğasında belirsizlik vardır..

ben hüzünlenince ille..

ya kalemlekağıda.. ya klavyeyle ekrana sözcükler serpilir..

benbirgün bir roman yazsammutlaka hüzünlü bir öykü olur gibi gelir bana..

o yüzden atalette eksilmesini değişmesini istemediğimtek şey hüzün.. içinde rikkat

itina gibi sözcükleri kavramları da barındırabilir..

biliyorum listede hüzün yoktu..

ama bence en önemli  unsur tüm kavramlar içinde..

sorrov sorov in my haaart der giderim.....