saime hanım.. pudriyer ponponu.. değişim ve dğerleri hakkında..

pudriyer ponponu.. bugünkü yaşam biçiminde nasıl naif ve  abes bir ayrıntı...

"Time is a dressmaker specializing in alterations" 

 ~Faith Baldwin~

"zaman değişim ustası bir terzidir" 

kimdir bu hatun kişi bilmiyorum bile..

orda duruyordu bu cümle..

okuduğum yazının altında..

yazı makaralar hakkındaydı..

nostalcia izınt glam / diyor ve devam ediyorum.

bu aralar değişim sözcüğü.. seçici algıma zıplayıp duruyor..

eçızgıposta kutumda duruyordu değişim..

insanı heyecanlandıran bir sözcüktür diyordu..

o heyecanla iyiye mi değişiyoruz kötüye mi diye bile sorulmaz hatta..

işte bu yazıda da var..

değişim..

makaraların değişimi..

tahta makaraların güzelliği.. etiketleri.. 

şimdikilerin plastik hali..

sevimsizliği..

ben de tutkunum tahta makaralara..

hatta artık üretilmediklerini keşfedince toplamaya başlamıştım.. ordan burdan..

hoş bir koleksiyon olarak duruyor.. topuk yumurtası.. tahta makaralar ve benzeri şeylerim..

konum makara değil..

değişim de değil.. aslında konum saime hanım..

ama saime hanım herşeyle bağlantılı biri zaten..

=)

bir hasta yatırdım düm..

sık sık yatar ..

patronun çocukluk arkadaşının annesi..

minicik bir kadın..

pozitif..

sevecen..

adile naşit in bel ağrılı versiyonu..

bana kraliçem der..

ben de ona yaka çiçeğim..

gelini fransada bir kozmetik  marka sında çalışıyor..

parfüm kokluyor.. özel bir burnu varmış..

ne aman gelse.. ille elinde bir armağan olur.. ya kendi örmüştir.. mordur..

ya da ille bir fardır rujdur..

bu sefer..

bir pudra ponponu çıktı bahtıma torbadan..

gittim gene geriye..

zaman makinem tek yönlü benim.

hemen çocukluğuma götürüyor.. 8-10 yaşlarıma..

saime hanımın tuvalet masasının üzerinde bir chanel beş şişesi bir de pudra kutusu dururdu..

sarıyı sevmeyen saime hanımın sarı bir pudriyeri vardı..

kapağında goblen işlemesi  olan..

aynalı filan pek kadınsı birşeydi..

pudra konulan kısmının üzerinde bir kapağı vardı.. 

bir halka üzerine gerilmiş ince delikli bir kumaş.. organze belki..

pudriyer ponponu da onun üzerinden  dururdu..

o organze kapağın üzerinden pıt ptıt pudralardın ponponu..

sonra burnunun tepesine alnına..

o ponpon kuş tüyünden di..

bu ponpon sentetik elbet..

aklıma getirdin dedim annemin masasını talan edişimi..

naapardın dedi..

bir gün okuldan gelmiş saime hanım..

ben ellerimde bulaşık eldivenleri..

elimde tırnak törpüsü oyuncak ayımın karnını kurcalıyorum..

ve ayı buram buram şanel beş kokuyor..

napıyorsun demiş..

ayımı ameliyat ediyorum demişim..

zaten öyle kaldı bu doktorluk başıma..

pese 1..sahi ben ayımı hiç anlattım mı acaba blogda bir bakmalıyım..

pese iki.. yanarım yanarım o pudriyere sahiplenmediğime yanarım..

pese üç.. yeni bir kitaba başladım.. 

"büyük büyükannem iplik eğirirken kitap okuyabilsin diye çıkrığına bir kitap tutturmuş.." 

diye başlıyor öykü.. 
mary lawson .. gölün kıyısında.. 

pese 5 ve son. . eskiden ille bir şarkı  eklerdim bitirirken.. bugün de eskiye gönderme olsun.. 

zakkum dinliyorum.. "acı çeksem de alışacağım.. tuza müpteladır yaralarım.."....