yazamadığım aşk öyküsünün öyküsü..

aklım çalışıp ..
bağımsızlığıma düşkünlüğüm de aklımla beraber devreye girince..
bana bakmak benimle ilgilenmek zor olmuştur genellikle..

bu nedenle elden ayaktan düşüren durumları hiç sevmeyip.. hemen kurtulmaya çalışırım..
ateşli hasta iken bile.. yardımcı dahil herkesi gönderip..
yalnız kalasım olur..
ininde ayılar gibiyim derim hep hastalandığımda..

ama bunlar elbet üç beş günlük olduğunu olacağını bildiğim şeylerle ilgili durumlar..

doktora kontrole tetkike hep yalnız gitmişimdir..

çbye sen de gel dememişimdir..
o da kendiliğinden gelmemiştir..
ben de bunu yadırgamamışımdır..

ama bazen bana hastalar gelir..
ya da bir arkadaşımla otururken ona gelir hastalar..
adamlar kadınlarının çantasını alır..
kendi omzuna asar.. ayakkabılarını çıkarır.. giydirir..
göz muayenesi sırasında elini tutar.. filan..
ben buna gerek duymam .. duymadığım gibi..
eline filan da vurasım gelir bana el uzatan benden önce bişeylere el atanın genelde de..
bana yapılsa..
kendine yaptırana da sinir olurum.. neden acizleniyorlar diye.. de..
tabii burda hep hafif şeylerden bahsediyorum..

ya bikaç kere ciddi hastalandığımda da.. hep yalnızdım.. saime hanım şehir dışında.. çb nöbette..
kankalar biyerlerde.. iken oldu ne olduysa bana..
başımın çaresine yine kendim baktım..

bir şımardığım çekirdeğin doğumudur.. onun da arkasından çekirdeğin ağır sarılığı nedeniyle o şımardıklarımı fersah fersah geri ödemişimdir..

kadın olarak dirayetli olmanın vazgeçilmezliğine inansam da..
.. bezdiren dayanışmayı .. istemesem de ..böyle kadın erkek ilişkileri gördüğümde..
sinirlenirim ucundan kendi kendime..=) kıskanırım azıcık..
ama ne sitem eder ne de dile getiririm.. benim içimde bi şeydir bu..

ne istediğini bilmeyen kadın mıyım neyim..
diyelim ki öyleyim .. devam edelim..

kadın olarak ..
eş durumundan kıskanma ya da daha pozitifinden..
" özenme " hakkımı kullanayım diye bir yazı göndermişti geçenlerde benim kıdemli yengeç..

ayşe armanın yazısı.. terketmeyen erkekle röportaj..

tabii çok tıpdilidışı yazılmış hastanın durumu..
özellikle üzerinde durulan..
iki sözcüğü..
"bu son " sözcüklerini tekrarlayarak konuşması.... bu şekilde şiir bile okuması..

bazı özeleştiri ve öz hırpalamalar yarattı yazı gerçi içimde ..
bir paragraf nedeniyle..
ama bişeyler aşina geldi bi yandan.. bu öyküde..

ama tabii anlatan koca xykişi..
kendi penceresinden..
olayları anlatıyor..
o yüzden bir yandan da .. tam da bilemedim.. aşimalık derecesini..
biz kıdemliyle biraz konuştuk yazıştık bu konuda..
onu anlatmayacağım..

ama sonra.. üzerinden bir 24 saat daha geçince..
birden anımsadım..
benim hastam olmuştu bu kadın..

başından eksik etmediği bandı..
parlak renkli tişörtleri.. taytları ..
güler yüzü ile.. yanındaki bakıcısı ile..

ama ben hiç koca xysini görmedim..
hiç benimle görüşmedi.. konuşmadı.. o kalış süresince..

ilginç..

kadın da elbet benim bu bloğa kaydedeceğim bir öyküye sahip olamadı..
hem kendisi anlatamadığından..
hem de kimse anlatmadığından.. öyküyü..
neşeli ve hatta keyifli bir kadındı..

bazı hastalar kendi istekleriyle kendi hedefleriyle gelirler kliniğe onlardandı..
tamamen düzelmek isteği ve hedefi ile gelmiş.. kısmen düzelmiş .. kendi isteği ile taburcu olmuş olanlardandı..

ve şimdi öldüğünü öğrenmiştim..
huzur içinde olsun..

bu durumda..
bu yazı sadece.. atalete eklenemeyip..
ayşearmanın tarihe kayıt düştüğü bir kadını ben de tanıdım demek için ..

bunca büyük aşk öyküsü zaten atalette yerini yadırgardı ..

ama bu bloğu da boşa bırakmamak gerek zaten yoksa tümden kayboluyor yazma içgüdüsü..diyerek.. yazamadığım aşk ve vefa öyküsünün öyküsünü eklemiş oldum..

************
pese.. bereketli yazı imiş.. ne çok şey girdi.. bu gariban.. sayfada açıkken araya.. hayat ne kadar hızlı gidiyor..
ben bu durumda aklıma gelenleri nasıl yazabilirim ki..
o her zaman yazmak istediğim öyküleri sanıl inci gibi cümle cümle dizebilirim ki..