artıknaifşeylerokumayısevmeyebaşladım..

çocukların erken yaşta öğrenmek zorunda kaldıkları hayatın gerçeklerinden çıkardıkları dersler gibi.. ya da eğitilebilir orta düzeyde zeka özürü olanların.. yine hayata dair.. öğrendikleri kurallar gibi.. düz sade içinden bin ders çıkarılabilir olan yine de hafifçe gülümseyerek okuduğunuz şeyleri..sevmeye başladım.. bu da öyle bir yazar öyle bir öykü kitabı..

“joseph büyük hayvanlar büyük derttir diyor.. boş konuşmuyor..bir bildiği var.. ordu onu kamboçyaya gönderdiğinde onsekizindeymiş.. dediğine göre sağlam dönmüş.. sadece gezgin sirkteki bir senegal aslanına kolunu kaptırmış.. josephin de benim gibi eskiden karısı varmış.. kadın onu kamboçyadan dönen başka bir asker için terketmiş.. suç bendeydi diyor joseph.. aslanın suçu yokmuş”…

“bazen insanlar size kendileri hakkındaki sırları gereğinden erken anlatır ve kendinizi sorumlu hissetmenize neden olurlar..”
hem güzel de..

genç ama hem dergi çıkarıyor..
hem feminist =P.. iyi hırsızda.. 19yyda bir hırsız bir çocuk erkekler dünyası ve o dünyanın kadınlarını yazmış.. ama kadınlar aslında o devirde evlerinde ve koruma altında yaşasa da binlercesi de fabrikalarda çalışıyormuş.. işte onun kadınları da çalışab çalışan kadınlar ve fiziksel olarak değilse de.. birçok yönden erkeklerinden daha güçlü imiş..
ödülleri var.. yazar olarak.. anlatımı betimlemelere dayalı.. o yüzden betimlediklerinin resimlerini de çekmeye başlamış..
feysimin bukunda da var hem..
bi bakmalı bence..