21 Ocak 2010 Perşembe

..

şimdi önceden söyleyeyim..
z tuşu bazen basıyor baen basmıyor.. yazıda hatalar olursa.. daralmayın..
ben yazarken daralıyorum aten..

bişeyler okudum..
birisi bir kara köpekten bahsetmişti..
dedim geleyim anlatayım.. hem ruh halime tercüman..

bi an boş bulunsam saldırıyor.. demiş..
bana da..

kara köpek gelmeden önce hiç bir belirti yok havlama ses hırıltı yok
bir anda göğsüne çökmüş buluveriyorsun yapacağın tek şey..
seni öldürmeden az paralayı gitmesini kendiliğinden gitmesini beklemek..

kendini hazırla sırtını duvara daya omurganı dik tut farketmiyor..
her seferinde boş bulunup o ölüm korkusunu yaşatıyor sana..

acımasız..
gelişmene yardımcı değil..
dahası o ısırdığı gibi..
sen de sonradan kendini hırpalıyorsun..
sanki alınacak bir önlem varmış da sen alamayacak kadar beceriksizmişsin gibi..
kızıyorsun kendine..

işler yoğunlaşınca.. ki şimdilerde öyle..
dikkat dğıtacak kadar ufak tefek de olsa.. haeket varsa..
ki şimdi öyle..
aklını meşgul eden şeyler varsa.. ki şimdi öyle..
birden kendini kara köpekle başbaşa buluyorsun..

kendinden nefret ettiriyor..
başka insanlardan da..
onların kara köpeğini.. düşünüyorsun..
bazılarnın var biliyorsun..
bazılarının var mı bilmiyorsun..
herkesin kara köpeğiyle başa çıkma düzeyini tartıyorsun..
çıkamayana kızıyorsun..
çıkana da..
anlatana da.. anlatmayana da..

kara köpek belki bizi geliştirip değiştirecek..
eğer bi ders alabilsek..
tabii alınacak bi ders varsa diyorsun..

şaman olmak böyle zamanlarda geliyor en çok içimden..
kara köpek ruhu edinip çökesim var bazı boğazlara..

anlama kapasitemden çok uzak kişilerle yaşamaktayım..
sormayanlara.. soranlara.. hatırımı..
yeri zamanı.. şekli hep kakalayasım var..
bu da beni.. saldırgan değil hayır yapımda yok.. düşünülenin aksine..
sadece içe kapanık ve az keyif üreten tüketen hale getiriyor.. ki..
sevmiyorum kendimi..
kendimden hoşnutsuz olunca saklamadayım kendimi..

bu kara köpek .. ona rağmen ben iyi ve zarif ve medeni bir kadın olarak yaşamayı sürdüreceğim biliyorum..
ama ne bedeller ve ne yutkunmalar sayesinde..

antakyadaydım hafta sonu..
paradoks.. evet...
öööönceden yapılmış bir "gider miyi .. gideriz.. aman gidemezsek de gitmeyiveririz" planını gerçekleştirdik..
iyi geldi.
gelmesine..
de..

tül perde arkasını gösterir biliyor musunuz..

musalı hıdırlı..
tituslu baküslü bir hafta sonu..

eklektik sözcüğü yakışır antakyaya..
her telden çalan bir kent..

yürümek.. tırmanmak.. fotoğrafamak.. uyumak.. şarap..
kahve.. çay sahil kum derken..
bitti..

kavafise selam olsun burdan..
sıkıntımı gezdirip.. itina ile geri getirdim..

**********
kısa kısalar..
vardı..
onları da unuttum....
=)
**********

farkındayım z dışında da harflarin baıları direnmiş..
başıma kakmayın..
küserim =P

**********
isterseni si de kara köpeğinizden söz edin..
istemezseniz etmeyin..
umursamadığımı sanmayın..
sadece.. özgür bırakmaya çalışıyorum...
**********

Image Hosted by ImageShack.us

5 yorum :

Çağlar dedi ki...

Kara köpek metaforunu anlamadım sanırım.
Bi sivilcem, bi yarık dudağım var.
Kardeşim uzakta.
Bi de işim var boğazımda.

Sedencik dedi ki...

konuşulursa gerçekleşir diye anlatılmıyor olabilir karaköpek:)

yollar ve başka başka mekanlar...
sevinçleri olduğu kadar sıkıntılarıda gezdiriyor ama...
hiç değilse...
düzenleyip sıraya koymaya yardımcı oluyordur...
en azından yol bana iyi gelir hep...
kocaman öpüyorum...
sevgiyle...

.. dedi ki...

ataletimm,
ben ellerimle besliyorum o kara köpeği galiba. alıştırdım kendime.
bi süre gelmese çağırıyorum.
sana şuraya bolca zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz bıraktım. lazım oldukça al 8)

alpernatif dedi ki...

Herkesin kara köpeği kendidir aslında deyip olayı nerelere sürükleyeceğim ama ...
Hoşt demesini bilmek lazım sanırım !

T U K A R İ K A S H İ dedi ki...

ne yazıcamı bilemedim aslında çok şey yazmak istedim....boğuşmak evet doğru sözcük bu benim için....

Follow my blog with Bloglovin