..

niye birden fırlıyorsun aşkım.. dedi..
düşeceksin...
dilimiz nasıl da alışıyor..
da yalan söylemeden yalan söylemiş oluyoruz...
oysa ben bi süredir..
sonuna bey koyuyorum hitabımın...
hastanede hasta önünde karşılaştığımızda.. söylediğim gibi..
hadi orda hastayla laubali olmamak için..
burda..
...

yalan söylemeden yalan söylüyoruz..

sevmiyoruz artık..
nerden mi biliyorum..
çünkü sakınıp kollamıyoruz.. gerçekten..
bir sredir..önce o başlattı ben de arkasını tamamladım..
.. gibi yapsa da ehemmiyeti yok..artık..

cevap bile vermeden çıktım.. odadan...
çocuksu kaldırmadan önce bir kahve içecek vaktim kalmış kıl payı..
ketıla bastım.. aspiratörü açtım.. sigaramı yaktım..
o6.15....

gugl redır.. genç blogculardan biri annesini bar konserine götürmüş..
çok sevdim anlatımını.. 18liğe.. sana meyl olarak atıyorum dedim.. akşama oku..
meyl baks.. açmışken baktım biraz.. pek önemli bişi yok...

sonra gene gugl redır..
bir fotoğraf sitesi.. kurcalarken....
birden tarihi hatırladım..
24 bugün...
aynı ondört yıl önceki gibi hava..
kuru soğuk aydınlık..

abime meyl attım kaç yıl oldu bak diye..

en az bi ay sonra görür ya.. neyse..

neden yalnızlığı seviyorum ben..
kaderimi sevmeyi biliyorum da ondan..

saime hanımla iki başbaşa gün geçirdik..
biz..
22..23..mart..1994..
22 akşam üzeri gözleri pırıl pırıldı gene benim altın tozu dediğim pırıltılardan..
iyisin di mi dedi bana..
kolunda serulma yatarken..
evinde iyisin di mi
nası ya dedim.. iyi olmayıp nolucam.. =)
patırtı yok di mi..
yok yok.. hele bi olsun =)
gülümsedik..
sonra abim geldi bişi istiyomusunuz diye..
kahve için bi su kaynatıcı getirmiş.. instınt kafe süt tozu.. okuyacak bişey dedim..
medisın bölgesinin kapalı köprüleri diye bi kitap getirdi.. akşam daha geç saatlerde..
ingilizce..
bunu dedi.. son yolculukta kitapsız kalınca aldım bi hız bitirdim.. çok güzel.. çok etkilendim..

kolunda srumlu kadın sabaha kadar.. uyudu..
ben de kitabı bitirdim..
gece bi ara birden .. makası kadldır ordan dedi..
bakışları bi karışık..
hangi makas demedim.. tamam aldım rahat ol dedim sadece..
gene uyudu huzurla..
uzun zamandır uyuyamamanın verdiği tükenmişlikle..
ben de okudum..
çocukları için aşkından vazgeçen kadının öyküsünü..
acıdım abime..
basit bir aşk öyküsünden bu kadar etkilendiyse.. ne yazık
ki hiç aşkı tatmamış mı acaba.. nası ya mümkün mü.. dye düşündüğümü hatırlıyorum..
aramız.. limoni filan da değil bildiğin acı yeşil..
annemin yanında konuşur gibi yapıyoruz onu üzmemek için..

gece geç saatte kitabı getirdiğinde..
bir tek cümle kurdu bana..
onun uyuduğunu görünce..
bu yaşta bu kadar acı çekmesi ağırıma gidiyor dedi..
ölmenin de daha kolay olması gerekir bu yaşta..

23 günü sabah.. kafası karışık uykuya meyilli ama huzurlu da..
akşam da sakin geçti..
naaptı benim minik oğluşum acaba..
gene veda bile edemeden çıktım evden..
merak ediyodur şimdi.. nerdeyim diye..
öğlen bir seslendim cevap vermedi.. tam o sırada.. sk geldi..
dedim cevap vermiyor artık..
çık dedi dışarı....

biliyorum nörolojik muayenenin bu aşamasında..
ağrılı uyarana cevap bakacak
ben kıyamam diye düşünüyor..
çıktım..
sonra yanıma geldi..
annen dedi prekomada..
bir nefes..
bir kalp..
aylardır çektiği ağrı ifadesi yok..
ama ağrı yok mu bilmiyorum...
bedeni de yok kadar..
36 kilo..
anestezistlerle konuştuk.. damardan beslemeyi keselim mi dediler..,
yüzüme baktı herkes..
kesin dedim....ağrı kesiciyi verin ama..

gün boyu gelen giden
hele onun hiç istemediği insanlar gelmiyor mu deli oluyorum
sanki bak sen ayaktayken bizi yanına sokmadın ama şimdi nasıl da geliyoruz der gibi..
kuzgunlar gibi..
abimin karısı ev sahibi konumunda.. odada çay kahve çukulata ikram ediyor..
ben koridorda.. takıldım gün boyu arada serumunu nefesini kontrole girdim..
ayak ucunda dikilen kuzgunlara bakmadan..

gece herkes gitti.. gene.. başbaşayız..
yanındayım bişey de okumadan..
elinin üzerine koydum yüzümü..
ööle bakıyorum ..
dalmışım birden uyandın..
sakin.. bir nefes..
hayat boyu kavgalaştığım kadın..
ben kendimi kab ul ettirmek için..kalıplarından sıyrılıp kendi sınırlarımı keşfetmek için..
o bana rağmen bana karşı beni benden ve herkesden korumak için..

yüzüne baktım..
sakin bir nefes..
altı aydır ilk defa sırt üstü yatabiliyor..
yatabiliyor .. uyuyabiliyor..
ama düzelmasini bekleyemem ki..
yok öyle bir şansımız..

...
anne dedim.. biz iyiyiz.. iyi olucaz.. kendimize iyi bakıcaz söz..
bırak artık.. bak acıdan başka bişi yok burda artık...

dözdüm ketıla bastım..
daha hava aydınlanmamıştı..
demek beş filanmış..
birden nefes sesi değişti..

yanına gittim..
ancak elini öpecek sürem oldu..

beni beklemişti.. gitmek için..
benim söylememi.. önceleri bana çok acı verdi bu..
ama sonra belki de bir tür helelleşmedir.. bir tür.. tamam kızım artık kendine bakar emniyetidir..
tesadüf değilse eğer.. dedim..

giderek acısı azaldı..
güzel anıları kaldı aklımda..
*****************

ben bugün yeni kaybetmiş gibiyim onu..
belki başka değerli bulduğum birşeyi daha geçmişte bırakacak olduğumdan..
belki bir kez daha büyümek zorunda olmaktan..
bir basamak daha bağımsız..

huzur içinde saime hanım..biliyorum ben..
yoksa.. rahat durmazdı.. hiç öyle sessiz sakin olgun filan değildi..
tepelerdi ki nasıl....
kesin yaptığım bunca hatada.. gelir beni bir tepelerdi..
ordan biliyorum hayalet filan da yok..
saime hanım gelip beni fırçalamadan durmazdı..
kabullenmezdi.. bi sürü yaptığım şeyi..
******
bugün abime acımıyorum..
anladım ki..
okuyunca etkilenebiliyor insan bazen yaşama olasılığı olan bişeyi kaçırdı diye..
ya da kaçırsaydı diye bile..
yani aşkı tanımamış filan ... salla..

ben ağlıyorum evet.. aklıma o gün geldiğinde..
çok ağrı çektiği için o dönemde..
ama iyiyim..
de bi yandan.. iyi baktık .. yanındaydık.. sevgimizi de hep söyledik zaten..
kavgalarımızı da içimizde saklamadık.. sevgimizi de..
kırgınlığı da..
beklentiyi de..
açık ve netti..
yalansız..

iyi ki..
içimde ukdem yok..

ama özlem var elbet olmaz mı....

canım ya.. haberdarsın di mi şimdi de..
alttan gülümseyip memnun.. deli kız bak kendini de ağlattı diye..kızıyosun bi yandan..
hem yakın hem uzak.. duruşunla gene..
hatta abartıp nedense.. şarkıyı söyleyeni bile yanındaymış gibi düşünüyor beynim..
severdi gençleri hiç kıyamazdı..
kızardı yetmişlerde kendilerin öldürtüyorlar diye..
ya derdim kapıya gelseler..
napardın..
napıcam saklardım elbet.. ama her dakka fırçalardım bilmem dururlar mıydı..
gülerdim dururlardı.. sen bööle güler gibi fırçalayınca..

ha şimdi biliyorum..
ağlayacak kendi kayıplarını anacaklar olduğunu.. aranızdan...


özür..
özlemleri.. korkuları acıları karıştırdığım için..
ama yok yapılacak birşey..kızmadan okuyun az daha..
bir kaç damla göz yaşının acınıza korkunuza sıkıntınıza.. artısı yok..
hatta belki bir nebse rahatlatır bile..

yaşam budur..
içiçe..
kimseler elele tutuşup bitirmiyor yaşamı..
yol boyu sevdicek ekleyip sevdicek yollayarak.. yaşıyoruz..
aslolan onları yanımızdayken sevdiğimize inandırmak.. emniyet vermek..
değer vermek..
vermiyorsak artık değer..sağken de.. göndermek hayatımızdan..
kendini yanımızda değersiz hissetmektense.. yalnız hissetsin evladır..
bulur elbet kendine değer verecek yeni bir yaşam çevresi..

bizim de sevdiklerimizle olmamız gerekir..
vaktimizi sever gibi yaptklarımıza.. alışkanlık yüzünden yanımızda tuttuklarımıza harcamamıza yazıktır..

yaşam bir kere..
provasız.. tek sahne..
tadını.. acısını dolu yaşamak..
savaşı sonuna kadar vermek için..
safralardan kurtulmak gerek.. hem bize hem safraya yazık etmemek gerek...

pişman olmamak için..
seçim yapacak cesaretin olması gerek......
zor yolu seçebilmek gerek..
git diyebilmek gerek..

bunu öğrendim ben..
izlediklerimde ve yaşadıklarımla..........