24 Mart 2009 Salı

..

niye birden fırlıyorsun aşkım.. dedi..
düşeceksin...
dilimiz nasıl da alışıyor..
da yalan söylemeden yalan söylemiş oluyoruz...
oysa ben bi süredir..
sonuna bey koyuyorum hitabımın...
hastanede hasta önünde karşılaştığımızda.. söylediğim gibi..
hadi orda hastayla laubali olmamak için..
burda..
...

yalan söylemeden yalan söylüyoruz..

sevmiyoruz artık..
nerden mi biliyorum..
çünkü sakınıp kollamıyoruz.. gerçekten..
bir sredir..önce o başlattı ben de arkasını tamamladım..
.. gibi yapsa da ehemmiyeti yok..artık..

cevap bile vermeden çıktım.. odadan...
çocuksu kaldırmadan önce bir kahve içecek vaktim kalmış kıl payı..
ketıla bastım.. aspiratörü açtım.. sigaramı yaktım..
o6.15....

gugl redır.. genç blogculardan biri annesini bar konserine götürmüş..
çok sevdim anlatımını.. 18liğe.. sana meyl olarak atıyorum dedim.. akşama oku..
meyl baks.. açmışken baktım biraz.. pek önemli bişi yok...

sonra gene gugl redır..
bir fotoğraf sitesi.. kurcalarken....
birden tarihi hatırladım..
24 bugün...
aynı ondört yıl önceki gibi hava..
kuru soğuk aydınlık..

abime meyl attım kaç yıl oldu bak diye..

en az bi ay sonra görür ya.. neyse..

neden yalnızlığı seviyorum ben..
kaderimi sevmeyi biliyorum da ondan..

saime hanımla iki başbaşa gün geçirdik..
biz..
22..23..mart..1994..
22 akşam üzeri gözleri pırıl pırıldı gene benim altın tozu dediğim pırıltılardan..
iyisin di mi dedi bana..
kolunda serulma yatarken..
evinde iyisin di mi
nası ya dedim.. iyi olmayıp nolucam.. =)
patırtı yok di mi..
yok yok.. hele bi olsun =)
gülümsedik..
sonra abim geldi bişi istiyomusunuz diye..
kahve için bi su kaynatıcı getirmiş.. instınt kafe süt tozu.. okuyacak bişey dedim..
medisın bölgesinin kapalı köprüleri diye bi kitap getirdi.. akşam daha geç saatlerde..
ingilizce..
bunu dedi.. son yolculukta kitapsız kalınca aldım bi hız bitirdim.. çok güzel.. çok etkilendim..

kolunda srumlu kadın sabaha kadar.. uyudu..
ben de kitabı bitirdim..
gece bi ara birden .. makası kadldır ordan dedi..
bakışları bi karışık..
hangi makas demedim.. tamam aldım rahat ol dedim sadece..
gene uyudu huzurla..
uzun zamandır uyuyamamanın verdiği tükenmişlikle..
ben de okudum..
çocukları için aşkından vazgeçen kadının öyküsünü..
acıdım abime..
basit bir aşk öyküsünden bu kadar etkilendiyse.. ne yazık
ki hiç aşkı tatmamış mı acaba.. nası ya mümkün mü.. dye düşündüğümü hatırlıyorum..
aramız.. limoni filan da değil bildiğin acı yeşil..
annemin yanında konuşur gibi yapıyoruz onu üzmemek için..

gece geç saatte kitabı getirdiğinde..
bir tek cümle kurdu bana..
onun uyuduğunu görünce..
bu yaşta bu kadar acı çekmesi ağırıma gidiyor dedi..
ölmenin de daha kolay olması gerekir bu yaşta..

23 günü sabah.. kafası karışık uykuya meyilli ama huzurlu da..
akşam da sakin geçti..
naaptı benim minik oğluşum acaba..
gene veda bile edemeden çıktım evden..
merak ediyodur şimdi.. nerdeyim diye..
öğlen bir seslendim cevap vermedi.. tam o sırada.. sk geldi..
dedim cevap vermiyor artık..
çık dedi dışarı....

biliyorum nörolojik muayenenin bu aşamasında..
ağrılı uyarana cevap bakacak
ben kıyamam diye düşünüyor..
çıktım..
sonra yanıma geldi..
annen dedi prekomada..
bir nefes..
bir kalp..
aylardır çektiği ağrı ifadesi yok..
ama ağrı yok mu bilmiyorum...
bedeni de yok kadar..
36 kilo..
anestezistlerle konuştuk.. damardan beslemeyi keselim mi dediler..,
yüzüme baktı herkes..
kesin dedim....ağrı kesiciyi verin ama..

gün boyu gelen giden
hele onun hiç istemediği insanlar gelmiyor mu deli oluyorum
sanki bak sen ayaktayken bizi yanına sokmadın ama şimdi nasıl da geliyoruz der gibi..
kuzgunlar gibi..
abimin karısı ev sahibi konumunda.. odada çay kahve çukulata ikram ediyor..
ben koridorda.. takıldım gün boyu arada serumunu nefesini kontrole girdim..
ayak ucunda dikilen kuzgunlara bakmadan..

gece herkes gitti.. gene.. başbaşayız..
yanındayım bişey de okumadan..
elinin üzerine koydum yüzümü..
ööle bakıyorum ..
dalmışım birden uyandın..
sakin.. bir nefes..
hayat boyu kavgalaştığım kadın..
ben kendimi kab ul ettirmek için..kalıplarından sıyrılıp kendi sınırlarımı keşfetmek için..
o bana rağmen bana karşı beni benden ve herkesden korumak için..

yüzüne baktım..
sakin bir nefes..
altı aydır ilk defa sırt üstü yatabiliyor..
yatabiliyor .. uyuyabiliyor..
ama düzelmasini bekleyemem ki..
yok öyle bir şansımız..

...
anne dedim.. biz iyiyiz.. iyi olucaz.. kendimize iyi bakıcaz söz..
bırak artık.. bak acıdan başka bişi yok burda artık...

dözdüm ketıla bastım..
daha hava aydınlanmamıştı..
demek beş filanmış..
birden nefes sesi değişti..

yanına gittim..
ancak elini öpecek sürem oldu..

beni beklemişti.. gitmek için..
benim söylememi.. önceleri bana çok acı verdi bu..
ama sonra belki de bir tür helelleşmedir.. bir tür.. tamam kızım artık kendine bakar emniyetidir..
tesadüf değilse eğer.. dedim..

giderek acısı azaldı..
güzel anıları kaldı aklımda..
*****************

ben bugün yeni kaybetmiş gibiyim onu..
belki başka değerli bulduğum birşeyi daha geçmişte bırakacak olduğumdan..
belki bir kez daha büyümek zorunda olmaktan..
bir basamak daha bağımsız..

huzur içinde saime hanım..biliyorum ben..
yoksa.. rahat durmazdı.. hiç öyle sessiz sakin olgun filan değildi..
tepelerdi ki nasıl....
kesin yaptığım bunca hatada.. gelir beni bir tepelerdi..
ordan biliyorum hayalet filan da yok..
saime hanım gelip beni fırçalamadan durmazdı..
kabullenmezdi.. bi sürü yaptığım şeyi..
******
bugün abime acımıyorum..
anladım ki..
okuyunca etkilenebiliyor insan bazen yaşama olasılığı olan bişeyi kaçırdı diye..
ya da kaçırsaydı diye bile..
yani aşkı tanımamış filan ... salla..

ben ağlıyorum evet.. aklıma o gün geldiğinde..
çok ağrı çektiği için o dönemde..
ama iyiyim..
de bi yandan.. iyi baktık .. yanındaydık.. sevgimizi de hep söyledik zaten..
kavgalarımızı da içimizde saklamadık.. sevgimizi de..
kırgınlığı da..
beklentiyi de..
açık ve netti..
yalansız..

iyi ki..
içimde ukdem yok..

ama özlem var elbet olmaz mı....

canım ya.. haberdarsın di mi şimdi de..
alttan gülümseyip memnun.. deli kız bak kendini de ağlattı diye..kızıyosun bi yandan..
hem yakın hem uzak.. duruşunla gene..
hatta abartıp nedense.. şarkıyı söyleyeni bile yanındaymış gibi düşünüyor beynim..
severdi gençleri hiç kıyamazdı..
kızardı yetmişlerde kendilerin öldürtüyorlar diye..
ya derdim kapıya gelseler..
napardın..
napıcam saklardım elbet.. ama her dakka fırçalardım bilmem dururlar mıydı..
gülerdim dururlardı.. sen bööle güler gibi fırçalayınca..

ha şimdi biliyorum..
ağlayacak kendi kayıplarını anacaklar olduğunu.. aranızdan...


özür..
özlemleri.. korkuları acıları karıştırdığım için..
ama yok yapılacak birşey..kızmadan okuyun az daha..
bir kaç damla göz yaşının acınıza korkunuza sıkıntınıza.. artısı yok..
hatta belki bir nebse rahatlatır bile..

yaşam budur..
içiçe..
kimseler elele tutuşup bitirmiyor yaşamı..
yol boyu sevdicek ekleyip sevdicek yollayarak.. yaşıyoruz..
aslolan onları yanımızdayken sevdiğimize inandırmak.. emniyet vermek..
değer vermek..
vermiyorsak artık değer..sağken de.. göndermek hayatımızdan..
kendini yanımızda değersiz hissetmektense.. yalnız hissetsin evladır..
bulur elbet kendine değer verecek yeni bir yaşam çevresi..

bizim de sevdiklerimizle olmamız gerekir..
vaktimizi sever gibi yaptklarımıza.. alışkanlık yüzünden yanımızda tuttuklarımıza harcamamıza yazıktır..

yaşam bir kere..
provasız.. tek sahne..
tadını.. acısını dolu yaşamak..
savaşı sonuna kadar vermek için..
safralardan kurtulmak gerek.. hem bize hem safraya yazık etmemek gerek...

pişman olmamak için..
seçim yapacak cesaretin olması gerek......
zor yolu seçebilmek gerek..
git diyebilmek gerek..

bunu öğrendim ben..
izlediklerimde ve yaşadıklarımla..........



Image Hosted by ImageShack.us

13 yorum :

Çağlar dedi ki...

Kabul.

.. dedi ki...

okumadım, hissettim bu yazıyı.
nasıl yazıyorsun sen?
8(
seviyorum ataletim seni.
duygunu, düşünceni, bilgini, herşeyini.
gidip derin nefes alıcam şimdi.

Adsız dedi ki...

geçen gün firends dizisini izliyorum..
fibi ölen annesinin ruhunun bir kediye geçtiğine inanıyor ve o kediye inanılmaz bağlanıyor..
mantık adamı ros ise bunu çok şaçma buluyor ve fibi'ye kediyi sahibine geri vermesi için kızıyor..
ve bunun üzerine de fibi şöyle diyor:
- sen hiç çok sevdiğin birini kaybettin mi? kaybedip de çok özledin mi? özlememi giderme şansımı neden elimden alıyorsun?

***

ben çok sevdiğim birini sonsuza kadar kaybetmedim hiç..
yaşadığın bu acıyı bilemiyorum ataletim..
ama düşüncesi bile çok acı verirken,
yaşadığın özlemi tahmin edebiliyorum..

saime hanım'ı tanıdık biz yazdıklarından..
satır aralarından..
ve senden..
Allah rahmet eylesin..

ve evet şanslı bir kadınmış anneciğin..
senin satırlarını hak ettiğine göre..

***

ve evet, yaşam bir kere..
ve gene evet, seçim yapacak cesaretin olması gerek..

de..

nereden, nasıl başlamak gerek?

Adsız dedi ki...

ne yazsam anlamsız olur.ama

burada oldğumuz sürece kuyruğu dik tutmaya çalışmakta fayda var. yapabildiğimiz kadar...ama ağlayarak ama gülerek..sevgili annenin yaptığı gibi tanımadığın gençlere bile sahip çıkarak.en önemli eseri o insanın. tanımadıklarını bile sahiplenmek...
bunu birazcık başarıyor muyuz ne?

carpediem dedi ki...

şanslıymışsın atalet,
öyle bir anneye sahip olduğun ve
sana verdiklerini alabildiğin için.
evet insanın yaratılışından gelen özellikleri var elbette...
ama annenin sana ekledikleri onlar kadar önemli...
veeee çok duygulandım...
gelecem yine...

laleninbahcesi dedi ki...

Bi gün dr dedi ki bana, annen kalkacak aynen eskisi gibi olacak, yürüyecek, birlikte yemek yiyecek falan mı sanıyorsun. - Olmayacak mı dedim. Bakışı hala gözümün önünde. - Sen beni ağlatıyorsun, annemi aklıma getiriyorsun dedi.

Anlyorum ki sen bi karar verdin, beklettiğin bi karar. Biliyorum ki en iyi kararı verdin . Öpim mi??

kumhavuzu dedi ki...

bu sabahki düşüncelerimle meşgulken seni okudum şimdi..

vermiyorsak artık değer..sağken de.. göndermek hayatımızdan..
kendini yanımızda değersiz hissetmektense.. yalnız hissetsin evladır..
bulur elbet kendine değer verecek yeni bir yaşam çevresi..


tabiiki bulacak..dediğin gibi ''gibi'' yaşamaktansa..en güzeli bu..

yada gidebilmek..benim gibi..ama gidemiyorum işte..bağlarımı bi kopardığımda olacak zaten bunlar.

Saime Hanıma rahmet diliyorum..buradan sevgiler gönderiyorum
bide..sana..en kocamanından sevgi vede şefkat yüklü bi öpücük.

alpernatif dedi ki...

ben bugün sana kocaman bir öpücük vermek istiyorum

bu öpücüğün içinde sevgim var
bu öpücüğün içinde dostluğum var
bu öpücüğün içinde seni tanımanın güzelliği var

ben varım bu öpücükte :)))

Adsız dedi ki...

ataletim..
noolur artık açık yaz biraz..

boşanıyorum,
yok tekrar evleniyorum
ne bileyim evlat ediniyorum,
ya da atıyorum çok hastaymışım ben aslında filan..

noolduğunu yaz artık noolur.. çatlıyorum ben burda..
ataletim aşık mı olmuş,
ona mı aşık olmuşlar,
yoksa aldatılma vs bi şey mi var ki bu kadar kötüsün,
anlat lütfenn..

Ece dedi ki...

Bugünün duygusallığı içindeyken sen,zamanın ilerlemesini bekledim.
Yazıyı baştan sona iki kere okudum. Satır aralarındakilerde:(( oldu yüzüm. Derinden hissettim.

Anlatıma hayran kaldım.Diyecek söz bulamıyorum.

Sadece sarılabilirim, o kadar..İçim titreyerek....

kayipsimurg dedi ki...

Kötü oynadığın bir oyunu oynamakta bile bir sakınca yok. Yeter ki sonuçlarından yada oynamaktan keyif al, sana iyi gelsin...

Adsız dedi ki...

bu yazıyı okuduktan sonra...kitap yazmalısın diyorum...mutlaka yazmalısın...

sevgilerrrrr...kahverengi

Adsız dedi ki...

haklısın...farkında olmadan bazen yalan söylemeden yalan söylüyoruz...

Saime hanıma rahmet diliyorum...
sonuç ve karar ne olursa olsun...
senin için doğru olduğu sürece o da huzurlu olacaktır...

babamı benzer bir süreçle kaybettim...
hep düşündüm sonra...
bir anda kaybetmek /kaybolmak mı...
yoksa vedalaşabilmek mi...

birinde travmatik kayıp süreci diğerinde ölüm süreci...

ikiside çok yıpratıcı ama ilkinde kalanların toparlanması çok çok zor oluyor...

tüm güzellikler,iyilikler ve dilediğin herşey yanında ve yolunun üstünde olsun...

sevgiyle...

Follow my blog with Bloglovin