..

çok değiştin demişlerdi..
daha iyi demişlerdi..
yadırgadık.. diyenler de olmuştu..
farklı oldun demişti.. en sevdiğim.. herşeye hazır gibisin.. en son beş yıl önce..

tam da o artık böyle demeye başlamışlardı..

ben kadını göremedim dedi .. son zamanlarda.. biri..
ben ataleti göremedim dedi diğeri..
iki farklı kişi..
iki farklı tepkime..
biliyorum... ben de göremiyorum..

ben çok derine sakladım..
önce kadını
yetiştirdiğim kişiyi..bireyi..
ellerimle oluşturdum onu..
seçtiklerim ve seçmediklerimle..
önce doğal süreçle..
sonra gerekliliklerle..
zorunluluklarla hatta..
seçebileceklerim arasından seçtiklerimle..
hep etki altında kalmadan.. özgür irade ile..
en azından öyle düşünerek..
sonra tepki ..kızgınlıklar..alsanaların gösterdiği yönde..
başlangıçta oluşturduğum kadından farklı bir kadına ilerledim..
ordan oraya derken..sonra ataleti de küstürdüler.. saklandı....
sonunda hepsini birden kaybedecek noktadayım..

hep bahsettiğim..
"-ama öbür yandan..
-ama öbür yandan" iç konuşmalarının en yoğununu yaşamaktayım????????..

hala kesin bir noktada değilim..
iç ses..
akıllı ses.. zeki ses..duygusal ses.. korkak ses..
ahlakçı ses..banane sananeci ses.. herşeyboşçu ses.. amann sallacı ses..
hepsi birden konuşuyor.. tam karar verdim derken.. diğeri kandırıyor..

"bırak" dedi biri "nasıl yapman gerektiğini..
nasıl davranırsan en doğru olacağını düşünme artık..
sadece kendi içinin istediği gibi davran.."
zaten o yüzden susmuştum.. seçebilmek için yapmak istediğimi..
içimde bu kadar kalabalık ne zaman toplandı..
da bana akıl verecek hale geldiler bi de kendi aralarında kavgalaşıyorlar..
tartışıyorlar..
canımı yakıyorlar..
uyanık olduğum her an.. fikirlerim ve akıllarım arasında bir o yana bir diğerine çekiştirilmekten..
canım yanmakta..

hayatımızın hiçbir dönemi kalıcı değildir aslında..
bazen değişmek tam olarak istediğimiz şeydir..
bazen ise istediğimiz şey değişmek değildir.. ortamın değişmesidir..
bize yapılanın.. bize yaşatılanın..
olduğumuz gibi olmanın getirdiği acıyı azaltmaya çalışmaktır..
bazense başka birine acı vermektir derdimiz.. aslında..

bazen merhaba sizi parçalayacak olan şeyin ilk sözcüğüdür....
bazen hoşçakal demek yaptığınız en zor şey olabilir..
ve düşündüğünüzden çok daha kırılgan yapar..

bazen değişmek taşıyabileceğinizden daha ağırdır..
ama çoğunlukla değişmek hayatta kalmak için yaptığınız birşeydir...

bu kez.. önce hayatta kalmak..
sonra değişecek miyim diye bi bakmak istiyorum ben........

bi de kayıplar psikolojisini anlamak öğrenmek..