...

dün akşam..
vinonanın filmini izlediniz mi..

o nasıl bir güzellik ..
bu kadar mı güzel olur kemik yapısı bir insanın..incecik.. naifçecik..
bitl cus da demiştim ..ilk..
ve sonra her seferinde dedim..saydam bi güzellik..
ben erkek olsam sanırım benim aşık olacağım kadın böyle biri olurdu..

ama sabah altıda kalkacakken.. bu saatte oturup.. bloa yazmamın nedeni bu değil..
bunu söylemek değil..
değişik bişey yaptım düşündüm...


akıl hastanesi bir grup kız çocuk mu.. erişkinimsi mi..
ne diyebiliriz..işte öyle insanlar..
biri karar veriyor sonunda iyileşmeye..
"dışarda herkes kaba ve kötü de olsa.. dışarda olmak istiyor" artık..

kaba ve kötü insanlara dayanma gücü mü akıl sağlığını düzeyini oluşturan şey..

"içindekileri yaz.. ya da doktora anlat.."
içinden çıkar diyor..bir hemşire..
bir zamanlar.. bana da sisteminden at demişti biri.. birisini..
sonra.. onları artık göm demişti bir başkası..

sevdiklerimiz için acı çekmemek.. anılarını içimizde canlı tutmamak mı..
onları çöp torbası gibi dışarı koymak mı..
akıl sağlığını korumanın bedeli..

o da yazıyor defterler dolusu..
hiç durmadan ..
sonra o defter.. diğerlerinin.. arkadaşlarının eline geçiyor..
haklarındaki düşüncelerini okuyunca.. önce çok tepki verselerde.. film ya bu..
hepsi hemen etkilenip iyiye doğru kayıveriyorlar..
film ya ondan..

ama esas sondaki söyledikleri..
beni şimdi notpedin başına oturtan..
eğer kendinle konuşuyorsan.. sen de delisin..
eğer büyümek istemiyor.. içindeki çocuğu saklamak istiyorsan..
delisin diyor..

bir çeşit kendinle konuşmak budur işte..
yazmak..
başkaları okusun.. konu hakkında fikrini belirtsin..
ama esas olan.. kapalı açık..
kendinle konuşmak..
ve eğlenmeye devam etmek istemek..
çocuk gibi..

deli miyim o zaman ben de.. ben biliyorum cevabı.. evet..
tam değil ama var bi bordırlayn durum..
ne güzel dedim..

ya siz .. farklı mısınız.. sanki..
yanınızdakilerle konuşmak değil..
yazmak.. burdan havayı hareket ettirmek.. gravyere delik açmak.. benim yaptığım..
ama gerçekte hiçbişeyi ..
değiştirmemek..

değiştirip isteyip istemediğini bilmemek..
değişimin bedelini ödemeye cesaret edememek.. etmemek..
ödetmeye de..
istediklerini kontrol altında tutmak..
tutarmış gibi görünmek..
istediklerine uzanmaya cesaret olmadığı için..
yandan dolanmak ana kapıyı tekmelememek için..
burdan kötü olmak.. demek ama olamamak..onu bile..

kaba dünyaya dayanma gücünü elde tutmaya çabalamak..
bazen yıpranmak erimek. sonra bi hamle ile yamanmak..
yama tutmaz derler.. eskiler.. o nasıl oluyo peki..
bordırlayn sınırı aşınca..

yangın merdiveninden son hız inerken.. gene birden sıcaklığı hissetmek.. ..
ne dersem diyeyim..

değişmeyen tek şey..
bazen bı zıpzıplar eğlenceli de olsa..
bazen çok yorucu..

kendi kendinle konuşuyorsan..
ki yaptığım budur.. ağzım oynamasa da..
parmaklar klavyede dolaştıkça..
ve o çocuğu saklıyorsan arkanda.. arada bir damdan sarkıtan kötü ebeveyn gibi..
sallandırıyorsan da.. deli sayılıyor musun....................
yoksa sadece.. delirebilmek için.. sorumlulukların bitmesi midir beklediğin...............

bu şartlar altında..
olsa olsa sınır bekçisi.........