yol hazırlığı.. canıtını evde bırakmak.. datça elbet..

trafik felaketti dün iş çıkışında..

baktım eve gitmek mümkün değil..

çünkü benim ev yolu karşıya geçmek isteyenlerin de yolu..

köprüler malum sorunlu yerleri.. istanbul'un..

arkadaşımı aradım.. eve gidemiyorum ama açım hadi işeyler yiyelim diye..

daha iki gün önce.. "çünküsenin bana gelmen ennnn kötü trafikte sadece on dakika demişti.."

de..

ben iş eyrindeki otoparkdan çıkıp otuz metre gitmeden tıkandı yol.. durduk bildiğin.. gitmiyoruz..

on beş dakika sonra..

bir kaç araç önümde duran biri indi.. 

ve gerinme hareketleri  yapmaya başladı..

sonra bindi aracında ve burdan yol çıkıyor mu anlamına gelen  hareketler eşliğinde.. ve çıkar abi cevaını almış olsa ki..

soldaki belli belirsi< daracık aralığa daldı kayuboldu..

bir biraz öne kaydık.. ve aynı şekilde durmaya devam ettik..

derken birileri solda vurdular.. onlar da o belli belirsiz

aralığa girdiler..

çok sürmedi.. ben de takıldım peşlerine..

inanılmaz bir yokuş yukarı yol.. iki yanı koca binalar u sokağı aralarında niye bırakmışlar bilmiyorum yokl nereye gider..

onu hiç bilmiyorum..

telefona yapıştım..

çıktın mı evden.. evet cevabı ile.. 

ben kayboldum dedim.. bekle o zaman..

yok kıvrıla kıvrıla hedefim bir şekilde yokuş aşağıya döndü.. 

doğru yolda olduğumu o an anladım..

hiç bilmediğim yerlerden gidip..

bizim hastanenin yüz elli metre aşağısına çıktım..

bu sefer de..

o tıkandığı için baypass yaptığım kavşağın aşağı ucuna bağlanan yola  çıkmıştım..

ama bi,r şekilde ilerledik ve ben yoluma ulaştım..

yemekten sonra tam lokantadan çıkmadan..

birden farkettim bir patine dolabı.. çok eğendim.. çok ..

başka beğendiklerimle de birleşince..

hmm ben unu yaparım noktasına geldim..

gece.. eve girdiğimde..

migrenim başlamıştı..

ki bu ne kadar fenadır..

yana yakıla ulaşıp yapmanız gerekenler de varken.. ağrı nedeniyle uyuşup kalıvermek..

kaldım gene..

bir süre sonra..

ilacım etki etmeye başladı uyumuşum...

sabah.. yine bir ağrı episoduyla uyandım..

ve uyandığımda..

blog yazısı yazıyordum rüyamda..

patine dolabın fotograrıfını ekleme aşamasındaydım da..

pinterestte bulamıyordum dolabı..

çünkü sadece görmüştüm..

pinlememiştim.

gerçekten unu eklemeli bloğa dedim.. öür yana dönüp uyudum..

tatilegidiyorum ben..ve u son kez bu tarzda yapacağım tatil olacak..

zira  sıcaklar beni gerçekten çok ilhamsız çok halsiz çok isteksiz yapıyor..

sıcaklar demeyeyim de..

nem diyeyim..

o yüzden.. sosyal yaşantımı bile sıfırlıyorum..

bu son karar..

bundan sonra..

soğuk günlerde yapacağım ayın ne zamanında ne yolculuğu olacak diye..

bu yıl yine bir datça var elbet..

orası bana can katıyor..

üstelik gittiğimin ertesi günü.. inci aralın imza günü varmış..

niyeti bozmazsam gideceğim..

yanımda bir inci aral kitabı götüreceğim..

en eskilerinden..

benim ilk okuduklarımdan.. ağda zamanı.. =)

bir de..

ara güler sergisi varmış..

yaka köye gidince.. yakamengende yemek yemeden olmaz..

incirli tatlılar bademli patlıcan salataları..

ulu zeytin ağacının altında..

bir kitapçı açılmış en havalısından datçada ona gideceğim..

sonra bir de.. eskici varmış mezarlığın karşısında.. onu keşfedeceğim.. 

yanımda yoldaş olur mu olmaz mı bilmem ama.. kitaplarım eşlik eder nasılsa bana.. 

yine deniz kabulkları toplayacağım.. ve kırık camlar elbette..

sahilde.. 

dalga sesinde uyuyacağım gene kitabımın üzerine uzanıp..

ses ederim arada sizlere..

ama bu yıl çok açmayacağım pisiyi.. kafa dinleyesim var..

arabaya atayım biraz da beyaz boya ve fırça belli mi olur benim hallerim elki boyayasım da gelir.

birmavi tepsi vardı mesela boyansa fena mı olur.. .

yazasım da var aslında.. 

ama datça da olsa.. günler elli, saat sürüyor..

tatilse belli gün sayısı kadar..

evimde..

bitirilmemiş bir çok projeyi bırakarak..

21lik staja istanbul dışına gittiğinden.. .

çekirdek benden önce datçaya çoktan konuşlandığından..

bizim klanın temsilcisi olarak canıtınla lekeyi bırakacağım .. sadece..

cumartesi yollardayım bellerdeyim.. blog.. 

serin olsun güzergahım..

aksın gitsin   uzaklıklarım........