Uzun bir "yılın son haftası yazısı".. ve dilekleri.. ve keşkeleri.. ve diğerleri..

göründüğüm gibi olmam .. olduğum gibi görünmem ben bazen..
o kadar çok konuşurum ki.. gevezeyimdir hatta..ya da kendi sesine aşık biri ..

ama bıraksan hiç konuşmadan saatler günler de geçirebilirim..

anjin olup sesim kısıldığında.. sesim açıldıktan sonra da konuşmamıştım hani fırsat bu fırsat diye.. ta ki çevremdekiler.. hekim haklarını kullanıp bi bakalım biz şu senin boğazına diyene kadar..

tadına doyamayıp.. tatilimi sadece çekirdekle geçirmiştim..
sadece çekirdekle o da günde üç beş cümle konuşarak..
inziva iyi birşey..
iç inziva..

sayfalar boyu yazabilen.. kesintisiz konuşabilen birinin bazen kendinden.. konuşmaların tümünden sıkılması anlaşılabilir tabii.. dinlenmek ister bünye.. ne olsa yorulmuştur..

ama bir o kadar dinliyorum ben..
gün boyu öyle çok insanı.. öyle çok konuyu dinliyorum ki..
bir de hafıza filden bozma.. kalıyor aklımda o konuşulanlar..
ne ayrıntılarla dolu benim beynimin kıvrımlarının araları..

sanırım..bazen dinlememek için çok konuşuyorum ben..
ve galiba çocukken edinmiştim bu huyu..
konu belli yerlere gitmesin bazı sorular sorulmasın diye..
çeneye kuvvet konuşmakta bulmuşum çareyi..
sorularınıza cevap vermek istemiyorum.. ya da anlattığınızla ilgilenmiyorum.. dinlemek de istemiyorum diyemediğimden belki de..

dinliyorum işte..
tüm aksilikleri.. ayrıntıları.. eksiklikleri.. kişilerin beklentilerini..
kendilerini tanımlamalarını.. dev aynalarını.. ikna etme çabalarını.. mazeretlerini.. nedenlerini nasıllarını.. hırçınlıklarını.. altniyetlerini.. artniyetlerini.. dileklerini hayallerini..
sınırsız örnekleme var.. kıvrımlarımda takılmış..
insan hayatı birikintileri..

kokina olayı yok.. dedim değil mi..
olmadı evet..
doğum günü hafifti dedim di mi..
hah.. öyleydi evet..
“hem de ailece.. doğum gününü kutlarız..
sağlıklı ve keyifli bir yaşam dileriz yazan kartla beraber gelen orkideye rağmen..ve bir şey istiyor musun denilerek yanağıma kondurulan bir öpücüğe rağmen..

gaflet evet..
bir anlık gaflet.. uyku alacakaranlığı
ve aralanan kapılar ve arkasından gelen duygu yığınlarını..
dolaba geri tepmek..
kapıyı sırtınla itip kapatmak.. sıkı sıkı..

keyifliyim evet..
“rağmen keyif” de bir başarıdır hayatta..
dahiliyeci arkadaşımı deli ediyorum..
kabrime yazmasını istediğim yazıları her an güncelleyip..

bu gün de..
“inadına keyifliydi”.. yazılsın dedim..
gözlerini devirdi..iç geçirdi.. böyle yapıyor her seferinde..

ondan çıkarıyorum bazen acısını..
yorum yapmasını yasaklayıp.. anlattıklarımla..
söz dinliyor.. ama..
seviyor beni..“ben aslında kendim gibi çok bilen.. çok meraklı insanlarla hiç geçinemedim hayatta” dedi bana..
“ilk defa seninle bir sorun yaşamadım.. “

bu kadar konuşma.. okuma öğrenme ve bilmenin sonunda bunca iddiasız olmamdan kaynaklanıyor bu..
“ne iddiasızlık ama habire bir bilenim deyip duruyorsun atalet” denebilir tabii..

ama burası güncemin sayfaları burada mütevazı olmama gerek yok..
yine de burayı başka yerlerle karıştırıp..
konuşurken.. başka güncelerin sayfaları arasında..
ya da.. başka sosyalleşme ortamlarında.. eğer.. ukalalık ettimse..
genel bir özür öncelikle..
şımarma isteğimdendir.. şımartılma arzumdandır.. o densizliğim.. affola..

yoksa her “biliyorum” ya da “öğrendim”ime.. bir eksikliğimi ortaya koyan bir eğitimden geçtim ben..
bilme açlığım..
öğrenme açlığım o yüzden sürdü gitti..sürüp gidiyor..

ikibinonbir..
benim için bir geçiş yılı oldu..
zıpladığım ve koruyamayacağım yüksekliklerden kendi dalga boyuma dönme yılı..
yapmamayı seçtiklerimden bazılarını yeniden yapmaya geçiş yılı..
atılan taşların oluşturduğu dalgaların sönümlenme yılı..
sönümlenmiş evet..

ki .. o dolabı bu kadar kolay kapatabildim..

“anne dolabımı temizliyorum” zamanına da geleceğim elbette..
Sonra da belki.. dizi dizi inciyim.. temizlikte birinciyim zamanı gelir..

ama bir cümle var aklımda dolanıp duran.. buraya yazılası değil..
eksiklik belirten bir cümle..
işte o eksikliği bunca derinde hissedince..
uzun zamandan sonra ilk kez bu yılbaşı bir dilek gönderesim oldu evrene.. noel babaya ve kibeleye..
bu da bir ilk..
dileklerimde çekingenimdir çünkü..
korkarım.. ne açgözlüsün der diye evren..

ikibin11 yeni dostlar.. yeni ilgiler .. yeni yazarlar.. kazandırdı bana..
yeni eleştiriler.. yeni özeleştiriler getirdi..
yeni düzenlemeler .. ayrılıklar.. buluşmalar getirdi..
yeni ilkler yaşattı.. asla dediklerimin bazılarını.. gerçekten de yapmadım.. bazılarında tükürdüğümü yaladım pek de lezzetliymiş diyerek..
çekirdeği biraz büyüttüm..
21liği de..
kanatlarımın o kadar sarmasına gerek yok onları artık farkındayım..
gerçi endişe benim ikinci adım.. endişeli annelik de öyle..
ama kontrol edebildim bir kısmını..katlandım kalanına..


yani yine başarılı bir yıl oldu..

“değiştim.. dönüştüm.. geliştim.. geliyorum…..”


yeni yılda.. yeni.. bir sürü dileğim olacak evren hazır ol bu yıl bana..
sonradan demedi deme..