düşe kalka ben geldim..

bilog ben geldim..
uzat omzunu..

hastanede kaos gibi bi gün..
üstelik her yerden haber bombardmanı..
bi yandan da şımarık insan bombardmanları..

xysel tek çocuk egosu tatmini için tiyatro sergileyenler..

olacağı tedaviye karar vermiş.. beni sadece o tedaviyi olmak için kullanmak isteyenler..

hepsi sanırım üzerimden geçti..

acı olan ne biliyo musun..
benim içimden hiç kimseye inanmıyor olmam..
okuduğumuz duyduğumuz her haberin..
yalan olduğunu düşünmem..

yardım gelmiyor diyorlar ya hani..
her yerde yardım var diyenlere içten içe inanmamam..
israil gelelim dedik reddettiler demiş..
meraklı olan sormadan azerbeycanlı gibi kalkar gelir diye düşünmem. zaten başka düşünenlerin de olması..
ama benim sonra da.. belki de sınırdan gerek yok der gönderirdik ne belli diye düşünmem..

sonra.. ekmek için kavga çıkmış hani..
zamanında .. adapazarında..yağmur başladığında.. ceset torbası almak ve örtünmek için.. dağıtan doktorun üzerine saldırıp .. torbayı uzağa atıp dikkat dağıtıp kaçmayı başarması..

her yapılan yardımda illaki izdiham çıkıp.. yerlere dökülmesi o dağıtılanın..
yardım miktarının gerçekten yetersiz olup olmaması etkili mi ..
biz dağıtımlarda bir değişim mi yaşıyoruz.. bilmemem..

yabancı kaynakların..
yeterli müdahele yok demelerinde.. eleştirdikleri her şeyin..
bizim günlük davranış biçimimiz olması.. bırak afeti..
kuyrukta durmak.. birbirine dirsek mesafesi bırakmaz.. itişi kakışı bol.. oluşumuz..

düzensiz ve yetersiz bulmuşlar depreme müdahelemizi..
oysa biz bu sefer daha bi düzenli diye düşünmüştük..
ama o eleştiriyi okuduğumda..
siz hele bi beklenen marmara depreminden sonrasını görün de düzensizlik neymiş o zaman anlarsınız diye bi cümlenin geçmesi aklımdan..
böyle bir cümleyi kovmak için başımı sallamam.. çok sallamam..
ağrımaya başlaması hatta ..

o yazının altında ayrıca..
sanki siz daha bi süpersiniz şeklinde..
yaparız yıkılırız..
üzülürüz üzeriz ama boyun eğmeyiz duygusunu yansıtan yorumlar okumak..
türküntürktenbaşkadostuyok deyişine hızla ilerleyişimiz..

pasif agresiften agresif agresife.. insan manzaraları..
başka yerlere yapılan yardımları konuşanlar..
libyaya üçyüzmilyon bişey.. göndermişiz mesela.. somali.. orası burası.. koş türkiyem.. he bi de havai vardı oraya koşmuş muyduk diye bi fikir gelmesi mesela..
kalıcı deprem vergileri ödemişiz ordan kullansınlarmış diyenler var.. örneğin..
diyemeyenlerin de bir an olsun düşünebilirliklerini düşünmek..

askerlere taş atıyordunuz şimdi niye yardım alıyosunuz diyenler..
ve karşısında. yardım eden polise yeterli yardım yok diye saldıranlar..
ve aynı bölgede..
gene terör saldırısı..
ve dün.. dokuz yaşlarındaki bazı çocukların görüntülerini izlemiş olmak..ellerinde tüfekle oynayan çocuklara.. kime ateş ediyorsunuz diye soran muhabir.. askereateş ediyoruz.. teröristler bizi kurtaracaklarbizeözgürlükverecekler diyen eğlenen çocuklar.. o çocuklar.. ve yunusu ille de saf çocuk.. yunus..

ve azra bebek..
ve öğretmenler.. oraya gitmeyi kabul etmiş olan öğretmenler... oraya tayin olup da gitmeyenlerden söz eden yakınlar anneler babalar.. acı.. pişmanlık .. sorumluluk duygusu..

..
siyah beyaz..
ak kara..

ve hepsi ..
aklımdan geçenlerin hepsi..
doğru olabilme olasılığına sahip..

ilahi adalet lafının.. dile gelsin gelmesin bir çok insanın aklından geçtiğini hissetmek..
buna inanmak daha kötüsü..

büyük adada pansiyonuma gelsin diyenler ile..
onların battaniyeye ihtiyacı var.. senin pansiyonunu napsın diyenler..
birbirin yardımını beğenmeyenler..

hadi istanbulda ev yapmadık arsa kalmadı da.. ta oralarda.. neden illa yedi katlı binalar yapıldığını anlamamaktan söz etmek.. derken devletin iki üç katlı binalarının da çökmesi.. yaradana ya da göğe yakınlık saplantısı da nedir..bilememek..

tuvaletler pis diyen bi haber mesela..
bizim hastanelerde de pistir.. temiz kullansalar temiz olur..her girenin arkasını toplayacak biri mi görevlendirilmeli diyebiliyoruz.. da.. orası için diyememek.. ama denebileceğini bilmek..

mobil baz istasyonları kuruldu diyen haberi okurken..aslında zaten terör nedeniyle oralarda kalıcı baz istasyonun hiç denecek kadar az olduğunu bilmek mesela..

travma sonrası psikolojik destek için.. psikologların hazırlandığını bilmek..
ama aslında travma sonrası stres yaşamayacak kadar strese alışık bir yerde yaşadığını bilmek..

kendi beyninin kıvrımlarını..
kulak pamuğu ile temizlemek istemek..

etkisiz eleman olduğunu hissetmek..

ve birden beynimde bir ses belirdi..
disko disko particani..

noluyo dedim..
kendime.. korktum..
disko disko particani.. disko disko particani.. disko disko particani..

aaaa..

şişli belediyesi bugün nişantaşı şişli kafelerindeki tüm kazançları.. vana bağışlayacakmış..

ben de..
bağışa gitsem dedim ya.. şu kafamdaki sesi de durdurur mu ki..
du bakalım...

ama var ya..
nasıl bilirdiniz.. teceyi diye sorsalar bana bugün..
emin değilim diyeceğim..
ya da.. her türlü diyeceğim sanki....
zaten kendimi de bilmiyorum ki artık.....