kapital pe...

azartesi günleri sıkıcıdır..

ve birsürü iş olur..

ve daha fenası çalışası olmaz.. insanın..

en azından benim olmaz..

daha çok yapamadıklarımla doludur aklım .. ne zaman yapabileceğimi programlamaktadır fikrim..

eskiden..

kaçırdıklarım.. şişirirdi kızgınlığımı..

kalabalık ekibin bayrak yarışı şeklinde sistemli iş çıkarması sayesinde.. bazılarını asla yapamayacağımı bilmek kabartırdı öfkemi…

bunları vururdum dışa.. en pasifinden..

sitemler doldururdu gırtlağımı..

sevmediğimden yutardım bunları..

sabit alanda.. bi kadeh.. bir kaç nota.. bir kaç harf ile doldurup hayal gücümü.. “gibi yazar”.. “gibi notlar ekler”dim sağa sola..

şimdilerde onları buluyorum.. pisinin köşesinde.. kitapların aralarında.. uzun zamandır kullanmadığım çantaların yan gözlerinde..

hatta bazı giysilerin ceplerinde..

listeler..karşıma çıktıklarında ..

kendi çocukluk fotoğrafını görüp de sevimli bulmak.. okşamak istemek gibi bir duygu oluşturuyor bende..

kendi o listeleri yapan halimi .. sarılıp teselli etmek istiyorum.. empati sahibi listeleri bulan ben.. =)

“gibi yapmak..yaşamak mıdır” diye kavırladım.. zakkumun.. hipokondriak şarkısını… onu mırıldanıyorum.. yazarken..

ve cevap veriyorum hayır..



ertesi hafta sonunu beklemek..

yapılamamışları yapabilmek ümidi ile ..

oysa karar verdim.. verdik… ümit zayıflatır insanı .. ümit..

işte o ümit .. gereksiz bişeydir.. yaşanmayası bişeydir..

yapamadıkların senin zarar hanendedir.. kimsenin değil..

ve kimsenin umuru da değil..

ve herkes kendi yaşanmışlık hanesini genişletir o arada.. seninkini yutacak kadar genişletir hatta.. ve sen farkına vardığında..



hayır çok geç değildir.. tam zamanıdır.. ertelememenin..

hayır geriye alınamaz hiç birşey ve yerine konamaz.. yaşanmamış olan.. ama bunları düşünerek kaybedecek vakit yoktur..



ister toplamadan kapamak zorunda kaldığın çekmece.. ister izlemeden kenara bıraktığın film.. isterse de.. gidemediğin göremediğin bişey olsun..

aklını da koyarsın o kenarda kalan şeyin arasına..

aklın orda kalır..

yine yeniden önceliklerde birşeyler başa geçer..

aklınla beraber o yapılamayan şey de orda kalır..

sonra felsefe yaparsın..

sadece seni bu duruma uyumlulaştırma amacı güden felsefeler..

ister kendin üret.. ister hazır üretilmişlerinden faydalan..



iki ünlem arasına sıkışmış bir çok nokta gibi.. bir hafta sonuydu bu.. yaptım listesinde bir yenilik yok..



sorular listesine iki öenmli soru eklendi..yuvarlayıp yanıtladığım.. bir soru da benden çıktı.. bir gün bunları cevaplayabbilecek miyim.. gözüm gözün içine bakarak.. bilemiyorum..

hatırlatma olsun bu da buradan kendime..

“eski hüzün hatırlatmalarını unutma.. aklın başında dursun.. haftalık programın önünde.. artık hatırlatmalarda yanına işaret atılmışlar dışında birşey kalmasın”

ps.. büyük harfime ağıt çıktı..

ps iki.. çekirdeğin isyan haftasonu

psüç.. bazen de zevk almayabilir insan..

psdört.. de vardı ama unuttum neydi..