iyi niyetliyim ama..

gerçekten sabır denemeleri bunlar..
ve ben pek sabırlı değilimdir..
bilen bilir..

sadaketim.. de kendimden sorulur..
öyle anlamsın karşılıksaı adanmaları sevmem..
hani karşılıklı iyi bir alış verişse..
oldu..
karşıdakinin bir sorunu varsa..
tamam
ama o halledilebilir sorunu.. halledemez.. halletmez..
sorun onun hayat biçimi..
ve üstelik sağa sola yaymak istediği bir sıkıntı haline gelir ise..
ııh ben almayayım..

ve almıyorum artık..
şimdi.. aslında .. iki saati olan adamın saati bilememesi gibi..
iki acendalı kadının ..
hayatının karışması kadar kaçınılmaz bişey..

aynı blogdan iki tane olunca..
mecburen..
ve istemeden..
karışıyor aklım..
bir defteri kaybedip diğerine başlamak gibi..
ama sonra eski defteri buluvermek gibi..
sonra yeni defterin sayfalarını eski deftere temize çekip..
sonra hepsini birden kaybetmek gibi.. kocaman aralıklarla yeni deftere devam etmek gibi..
veri kaybı.. gibi..
boşa giden emek gibi..

başka bloglarım da var evet..
ama onların içeriği farklı zaten..
atalet sadece.. atalette.. aklına geleni..
güldüğünü.. kızdığını.. bazen de yaşadığını yazıyor..
böylece aslında bu hiçbirşey değildir.. denilen şey..
karalama defteri denilen şey..
gerçekten günlük oluyor..
duygu günlüğü..
düşünce günlüğü oluyor idi..
ama şimdilerde..
düşüncelerimin tümü öbür atalette kaldı..
buraya birşey eklerken bakıyorum ay.. çalışıyor.. öbür taraf..
hani eski günlükte yeni yer bulmuş .. defteri yeniden bulmuş gibi oluyor..
ama sonra..
pat gene gidiyor..
ve ben neyi not alacaktım unutuyorum..
duygu ve düşünceler..
anılar gibi değil ki..
ses .. koku görüntü izi yapmıyorlar ki..
bir anda bir çağırışıyorlar..
sonra elele tutuşup gidiyorlar..
bu nedenle her istediğinde giremediğin blog sen değildir diyorum..
ve son kararımı veriyorum..

evet.. eski bloğum şıktı..
ev gibi olmuştu..
yerleşmiştik müziğimizle filan ..

ama eski anı defteri daha şıktı diye..
bittiğinde anılardan vazgeçecek halimiz yok ya..
sarı defter de olsa..
arkasında bilgisayar çıktısı alınmış.. kağıt da olsa biryerlere not düşülmeli hayattan..

evet..
vaz geçtim..
artık blogcu ile uğraşmayacağım..
ve..
açılır açılmaz..
ön sayfasına bir yol levhası koyacağım.. burayı gösteren..
kurtarabilirsem bazı kıymetli sayfaları kurtaracağım..

ama son 5-6 günün renkli anılarını ..
kadınların yapıp edip.. deyip düşündürdüklerini..
bana kaybettiren şey..
bana anılarımı da kaybettiren şeydir..
deyip..
bana kayıp verdirenle..
beş dakka bile durmam deyip..
bu yıl evde giriştiğim..
kullanamadığın senin değildir diye..
evin 3/4ünü atıp da ferah ferah yaşamam gibi evimde..
ben de..
blogcudan uzak..
burada..
yarın da burası olmaz başka yerde devam edeceğim yaşamaya..

şekil değil içerikse önemli olan..
atalet..
içindedir yaşamın..
ataletin yaşamı da..
bu sayfanın..

iyi bir haftamızzzzz olsun..