defterlerle aram hic iyi olamamistir.. ben nerdeysem defter o anda orda degildir.. yazdiklarima ulasamadigim icin nice hazir kitap listeleri.. taslaklar.. tasarimlar /bazen birseyler ciziktiririm acemice.. yanlarina detaylari not duserim.. kosesine alinacaklar lisresini eklerim.. bunlara tasarim diyorum.. evet.. ne oldu.. /
yanimda olmadiginfan eve baska kitaplar.. nerde kullanacagim belirsiz nesnelerle donmuslugum var..
blog superdi ..
tamam..
listeleri eklemiyordum ama istesem eklerdim..
bak ordan kendine mail atabilirsin.. diyenleri duyuyorum.. yapiyorum zaten onu da..
blog lafini bir yere baglayasim var..
anlik duygulari .. gunde uc bes kisa kisa notu girerdim..
facebuk cikti..
onu da kullandim..
tepki etki liste laf cakma.. herseyi yapiyordum.. face bana atalet burda zaman yok.. kimligini goster.. dedi.. gitti face..
kurumsalda o kadar rahat olunmuyor.. gizlenmeyi oldum olasi sevmem..
blog.. en iyisiydi..
mutfaktayim.. cekirdek.. gok yuzune bak mavi pembe cok guzel dedi..
fotografi cektim..
instaya ekledim..
ve bir baktim o gun her yerden dostlarin bakislari altinda batmis... batarken toplanip huşuya eren bir cember keltik buyucu gibiymisiz.. koca sehrin oralarinda buralarinda..
cember muhim mesele.. etigi var.. guzelligi birlestiriciligi var..
blogda yazmistim..
hepimizin o anda.. kimi icecegi elinde kimi bencileyin bir isler yaparken .. kimi hayal kurar kimi sosyal medyaya bakarken bu gun batiminin cagrisina uyup..
yaptigina ara verdigini dusunmek..
kar ve ayaklar isimli yazimi getirdi aklima..
o da blogda..
ha devamli yazar miyim..
bilmiyorum..
sanmiyorum..
bu sefer denk geldi..
bitmeyen listemde cocuksun yapmasi gerekenleri hatirlatirken .. hatirlatirken.. hatirlatirken.. rahat vermem soylenince..
listede onlara ait islerin beni rahat etmekten alikoydugunu deyiverdimse..
tamam yapicam.. kendim yapicam..
sen de kendi istedigini yap.. ne istiyosan onu yap.. keyif yap.. istedigini yap...
dendi bana..
gelip yazayim dedim ben de....
yanimda olmadiginfan eve baska kitaplar.. nerde kullanacagim belirsiz nesnelerle donmuslugum var..
blog superdi ..
tamam..
listeleri eklemiyordum ama istesem eklerdim..
bak ordan kendine mail atabilirsin.. diyenleri duyuyorum.. yapiyorum zaten onu da..
blog lafini bir yere baglayasim var..
anlik duygulari .. gunde uc bes kisa kisa notu girerdim..
facebuk cikti..
onu da kullandim..
tepki etki liste laf cakma.. herseyi yapiyordum.. face bana atalet burda zaman yok.. kimligini goster.. dedi.. gitti face..
kurumsalda o kadar rahat olunmuyor.. gizlenmeyi oldum olasi sevmem..
blog.. en iyisiydi..
mutfaktayim.. cekirdek.. gok yuzune bak mavi pembe cok guzel dedi..
fotografi cektim..
instaya ekledim..
ve bir baktim o gun her yerden dostlarin bakislari altinda batmis... batarken toplanip huşuya eren bir cember keltik buyucu gibiymisiz.. koca sehrin oralarinda buralarinda..
cember muhim mesele.. etigi var.. guzelligi birlestiriciligi var..
blogda yazmistim..
hepimizin o anda.. kimi icecegi elinde kimi bencileyin bir isler yaparken .. kimi hayal kurar kimi sosyal medyaya bakarken bu gun batiminin cagrisina uyup..
yaptigina ara verdigini dusunmek..
kar ve ayaklar isimli yazimi getirdi aklima..
o da blogda..
ha devamli yazar miyim..
bilmiyorum..
sanmiyorum..
bu sefer denk geldi..
bitmeyen listemde cocuksun yapmasi gerekenleri hatirlatirken .. hatirlatirken.. hatirlatirken.. rahat vermem soylenince..
listede onlara ait islerin beni rahat etmekten alikoydugunu deyiverdimse..
tamam yapicam.. kendim yapicam..
sen de kendi istedigini yap.. ne istiyosan onu yap.. keyif yap.. istedigini yap...
dendi bana..
gelip yazayim dedim ben de....
posted from Bloggeroid
