sonbahar.. geldi canıtın..

okullar açılmadan önceki o hazırlık günlerini..
tatilin son haftalarını ne çok severdim..

bitti bitiyor tadını çıkarmak lazım duygusu ile..
yapardım üç aydır farketmeden yaptığım herşeyi..

bahçedeki iki ağaç elmanın benden kurtulmuş olanları tadını bulmuş sararmış olurdu..
cemal bey yedi verenlerin en güzellerini artık balkon masasına değil içerideki sehpaların üzerine koyardı..

evde formalar dolabın derinliklerinden çıkarılıp ütülenir.. yeni ayakkabılar alınır.. yeni çoraplar..
kitaplar ve gereken defterler listesi okul açılınca verilecek olsa da..
müsvedde için sarı defterler.. olmazsa olmaz kalemler..
kalem kutusu..
yeni sezonun kokulu silgisi..
hazırlanırdı..

ve ben son hız okumalara abanırdım..
ve son dakikaya bırakılmış yaz ödevlerini tamamlamaya..

saime hanım okula gitmeye başlamış olur..
saat beş çayları sanki daha lezzetli olurdu..

sonbahar sıkıcı uzun yaz günleriyle ışığının güzelliği..
akşamın daha erken oluvermesi yüzünden..
ev duygusunun sıcacıklığı ile yarışırdı..

sonbaharın ışığı geldi istanbula bir iki gündür..
bugün uzun koridorda yürürken yüzüme esen rüzgar tam olması gerektiği gibiydi..
perde kıpırdıyor.. her an her yerde..
gece klima pervane gerekmiyor..
ve çorba tarifleri bakar oldum nette..
ve örgü modelleri..

bu sene muşamba moda olmuş sanırım..
kaç yerde gördüm..
çekirdeğe aldık bi tane..
elma yeşili..

bahçemde armutlar sarardı..
ve elmalar kızardı..
elma ve armut sirkesi yapasim var..
fırını bütün yaz yok saydım..
şimdi her an çalıstırasım var..

kitaplar dünyası bile canlandı sanki..
buzlu içecekleri bırakıp.. kahvenin yanına konyak katma zamanları hemen kapıda..

yaşam.. seni seviyorum...

posted from Bloggeroid